Category: นิยายไทย นวนิยายไทย

เหตุเพราะคุณทินกร พ่อม่ายลูกติดเจ้าของบริษัทเครื่องสำอางยักษ์ใหญ่ ถูกตาต้องใจผู้จัดการสาว รัชนีกร ผู้เป็นพี่สาวของ ‘รุ่งอรุณ’ นางร้ายดาวรุ่งชื่อดังซึ่งมารับเป็น พรีเซ็นเตอร์ให้ทางบริษัทด้วย ลูกชายตัวดีที่แสนเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายพอรู้เรื่องว่าพ่อจะแต่งงานเขาก็อาละวาด แถมเข้าใจผิด คิดว่าพ่อของเขาจะแต่งงานกับนางร้ายสาว เขาจึงพาลเกลียดรุ่งอรุณ แม้ยังไม่เห็นหน้า…

เขาหลอกล่อด้วยไฟพิศวาส ส่วนเธอก้าวเข้าไปทั้งที่รู้ว่า ‘ไม่ควร’ เป็นได้แค่ ‘ตัวแทน’ เมื่อเจ้าสาว ‘ตัวจริง’ ของเขากลับมาทวงคืน … “ขอถามได้ไหมว่าทำไมนายถึงยอมที่จะแต่งงานกับยัยวี ดูแล้วคนอย่างนาย ไม่ใช่คนที่จะยอมทำตามใครง่ายๆ” ไม่งั้นเขาคงไม่กัดฟันออกมาอยู่ข้างนอกแบบนั้นหรอก “เพื่อความสบายใจของย่า อะไรที่ฉันสามารถทำให้ท่านมีความสุขได้ก็จะทำ เพื่อทดแทนทุกอย่างที่เคยทำไป” “แม้ว่าต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักอย่างนั้นน่ะเหรอ” …

“พี่ไม่อายหรอกน้องมายด์ พี่จะอายทำไม ในเมื่อน้องมายด์ก็หน้าไม่อายเหมือนกัน” วาดตะวันเจ็บทั้งหน้า สายตาที่พุ่งแทงเข้ามาราวกับหอกแหลม เผ่าพลมองหล่อนอย่างไร้ค่า เหยียดยิ้มจนเหมือนกับปีศาจ ปีศาจร้ายที่หมายจะสั่งสอนหล่อนให้หลาบจำในอีกไม่กี่นาที “หน้าใสๆ ซื่อๆ แต่ก็เคยมาแล้วไม่ใช่เหรอ เก่งนะที่ใช้มารยาไร้เดียงสาหว่านเสน่ห์จนพี่หลงรักจนหัวปักหัวปำได้ ถ้าอย่างนั้นพี่ขอสักครั้งเถอะนะ รับรอง ว่าพี่เพลิงคนนี้จะปรนเปรอให้อย่างถึงใจ”

ก็คิดว่าเงียบขรึม ก็คิดว่าสุขุม ก็คิดว่าเย็นชา ก็คิดว่ายิ้มยาก ก็คิดว่าทำเป็นแต่เก๊กมาดขรึมไปวันๆ ก็คิดว่ามีอยู่หน้าเดียว แต่… ชล ชยากุล ในอีกมุมที่เธอได้เห็น เขาลามx เขาหื่x เขาช่างหยอด เขายิ้มเก่ง บนใบหน้ามีหลากหลายอารมณ์ แววตาเป็นประกายวิบวับชวนเขินอาย เขา… ชล ชยากุล หล่อ รวย แสนดี หื่xนิดๆ และชอบกินนม O_o

“จิลลา” หญิงสาวผู้มีพลังจิตในการอ่านอารมณ์มนุษย์ เธอสามารถมองเห็นอารมณ์ของผู้คนเป็นสีสันแตกต่างกันไป และเพราะความสามารถพิเศษนี้ ทำให้เธอบังเอิญได้ช่วยชีวิตราชสีห์ร้ายแห่งวงการธุรกิจโรงแรมไว้โดยไม่ตั้งใจ … “สิงหราช” หรือ “ลีโอนาร์โด” นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาลี เพราะความสามารถพิเศษของจิลลา ทำให้เธอช่วยชีวิตเขาไว้ด้วยการเป็นฝ่ายรับกระสุนแทน จนเขารู้สึกว่าเป็นหนี้ชีวิตเธอ

“ศิไม่สบายใจเลยค่ะ” ศศิพิมพ์ตัดสินใจบอกความรู้สึกของเธอในตอนนี้ออกไปทั้งที่เกรงใจนริศเป็นอย่างมาก
แต่เธอไม่อยากแต่งงานกับเขาจริงๆ ไม่ใช่เพราะรังเกียจนะ แต่เพราะว่าเธอไม่เหมาะสมและคู่ควรกับเขามากกว่า เธอไม่อยากดึงให้เขาตกต่ำลงมา “แล้วศิไม่ดี ไม่เหมาะสมคู่ควรกับพี่ตรงไหน” นริศย้อนถาม ตายังมองสบอยู่กับดวงตาคู่หวานอย่างจริงจังและจริงใจ “เชื่อในตัวเอง และเชื่อในตัวพี่ พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำให้ศิต้องเสียใจเด็ดขาด”

“ไปทำอะไรมาล่ะถึงได้เหนื่อยหมดเรี่ยวหมดแรงขนาดนี้!!” คำถามที่ดังขึ้นตามหลังทำให้คนที่ตั้งใจจะเดินหนีชะงักไป ก่อนองค์อินจะหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับคนปากเสียอีกครั้ง จ้องมองเขาด้วยสายตาที่แปรเปลี่ยนไปซะจนอีกคนใจกระตุกเพราะไม่เคยถูกมองแบบนี้มาก่อน มันคือสายตาเย็นชาที่ยิ่งทำให้เขาโมโหเมื่อได้เห็น “ก็ทำไปหลายอย่างอยู่เหมือนกันนะคะ ถ้าให้อินสาธยายวันนี้ทั้งคืนคงบรรยายไม่หมด” ในเมื่อเขาอยากให้เธอเป็นผู้หญิงร่านรักเธอก็จะเป็น ให้มันรู้กันไปเลยว่าเธอจะเอาชนะเขาไม่ได้สักครั้งน่ะ