เพลิงพิฆาตใจ – เมฆีนทร์
“พี่ไม่อายหรอกน้องมายด์ พี่จะอายทำไม ในเมื่อน้องมายด์ก็หน้าไม่อายเหมือนกัน”
วาดตะวันเจ็บทั้งหน้า สายตาที่พุ่งแทงเข้ามาราวกับหอกแหลม
เผ่าพลมองหล่อนอย่างไร้ค่า เหยียดยิ้มจนเหมือนกับปีศาจ
ปีศาจร้ายที่หมายจะสั่งสอนหล่อนให้หลาบจำในอีกไม่กี่นาที
“หน้าใสๆ ซื่อๆ แต่ก็เคยมาแล้วไม่ใช่เหรอ เก่งนะที่ใช้มารยาไร้เดียงสาหว่านเสน่ห์จนพี่หลงรักจนหัวปักหัวปำได้ ถ้าอย่างนั้นพี่ขอสักครั้งเถอะนะ รับรอง ว่าพี่เพลิงคนนี้จะปรนเปรอให้อย่างถึงใจ”
ดั่งฟ้าผ่าลงมากลางร่าง รองรับความเจ็บร้าวทั้งน้ำตาด้วยเรี่ยวแรงที่ไม่อาจต่อกรได้
เผ่าพลทิ้งดิ่งซึ่งสามัญสำนึกทุกสิ่งอย่าง แล้วพาหล่อนเข้าไปเกลือกกลั้วในวังวนปรารถนาที่ไม่เคยต้องการ
