ดาวน์โหลด Ebook นิยายไทย นิยายจีน นิยายแปล pdf
อ่าน e-book นิยายไทย นิยายแปล นิยายจีน pdf epub
| *** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! *** |
ความลับที่เก็บไว้เนิ่นนาน ถึงเวลาเปิดเผย … ว่าเขาคนนี้ ‘เทรัก’ ให้เธอจน ‘ล้นใจ’ … *** “ไอ้หม่อน พริกเผ็ดหรือเปล่าวะ” “แค่กๆ” ใบหม่อนตกใจเมื่อโดนถามแบบนั้นถึงกับสำลักจนน้ำหูน้ำตาไหลไปหมด “สงสัยไอ้หม่อนมันนึกว่ามึงถามถึงพริกที่บ้าน” อาทิตย์มองหน้าเพื่อนแล้วยิ้มล้อ “มันตกใจที่มึงถามว่าพี่พริกของมันเผ็ดหรือเปล่า” “ไอ้บ้าพวกนี้ !” ใบหม่อนเกรี้ยวกราด เมื่อพวกมันสองคนแท็กมือแล้วหัวเราะชอบใจ
“คราวหน้าไม่ต้องแล้ว ผมจะหาทานเอง” ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อนึกถึงสายตาหลายคู่พากันมองมาอย่างสนอกสนใจก่อนหน้านี้ ซึ่งเขาไม่ปรารถนาที่จะตกเป็นเป้าสายตาหรือหัวข้อกลุ่มสนทนาประจำวัน รอยยิ้มสดใสจากใบหน้าหวานค่อยๆ จางลงเมื่อได้รับคำตัดรอนแบบไร้เยื่อใย ไม่โทษปองภพหรอกเพราะรู้ตัวดีว่ามันคงทำให้เขาอึดอัดและน่ารำคาญไม่น้อย
“ผมว่าเรามีเรื่องต้องคุยกับนะครับ คุณปนัสยา ‘อดีต’ ผู้ช่วยเลขาคนสวย” ปรานต์เหยียดยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าซีดเซียวของอีกฝ่าย แม้ตอนนี้ท้องฟ้าจะเริ่มมืดมิดแต่เขารับรู้ได้ถึงความตื่นตระหนกจากร่างบาง เขาจำเธอไม่ได้ไม่ใช่เหรอมันควรเป็นแบบนั้นแต่ทว่าไม่ใช่ ในช่วงเช้าความโล่งใจทำให้เธอมีความสุขไปทั้งวัน แต่ไหงตอนกลางคืนทุกอย่างมันกลับตาลปัตรกันอย่างสิ้นเชิง “หืม ? หมายถึงอะไรเหรอคะคุณลูกค้า” “จำไม่ได้อย่างนั้นเหรอครับ ?”
“นายหลอกฉันตั้งแต่ต้น” “ไม่ได้ตั้งใจจะหลอก แต่คุณโง่เอง” คนที่ไม่เคยสำนึกผิดจริงๆ แล้วคือใครกันแน่ เขา…หรือว่าเธอ “ไอ้คนสารเลว !” “แล้วไง ไม่ใช่ไอ้เลวคนนี้หรอกเหรอ ที่คุณอยากจับจนตัวสั่น ถึงขนาดปั้นน้ำเป็นตัวว่าท้อง เอาเด็กมาอ้างเพื่อจับผมทำผัว…” “ต่อให้กำลังจะตาย ฉันก็ไม่มีวันบากหน้ามาหาคนอย่างนาย ได้ยินไหม !” “มันก็เรื่องของคุณ เพราะขืนมาคุกเข่าขอร้องให้ผมรับเป็นพ่อมันก็คงตลกน่าดู ไอ้มารหัวขนในท้องผู้หญิงเลวๆ ใครมันจะอยากรับเป็นลูก”
ครั้งก่อนเธอเป็น ‘ฝ่ายทิ้งเขาไป’ อย่างเลือดเย็น แล้วครั้งนี้เธอควรทำอย่างไร เพื่อ ‘ช่วงชิง’ หัวใจตัวเองกลับคืนมา “ผู้หญิงคนนี้ชื่อธาริกา เป็นเมียฉัน !” วินาทีที่สรวิชประกาศกับคนงานในไร่ ทุกคนดูฮือฮาตกใจกับการปรากฏตัวของเธอ “เธอทำตัวเอง ดังนั้นจะมาโทษฉันทีหลังไม่ได้” “ยิ้มให้กว้างๆ กว่าจะได้ฉันเป็นผัวมันยาก ตอนนี้สมใจอยากแล้วไม่ใช่หรือไง”
นิรินตื่นเต็มตาพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นว่าใครนั่งอยู่ ทำไมเขาถึงเข้าบ้านมาได้ที่สำคัญทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ “นิ้งจำได้ว่าล็อกบ้าน” “แล้วไง” “พี่พิชญ์มาทำไมคะ ถ้ามีธุระ…ค่อยคุยพรุ่งนี้ได้ไหมคะ” “ถ้าอยากจะคุยพรุ่งนี้ ฉันจะมายืนตรงนี้หรือไง คิดสิ…” เขาว่าพลางถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปียกน้ำฝนเป็นดวงๆ แล้วโยนไปบนโซฟาตัวเล็ก “คิดว่ายืนตรงนั้นแล้วฉันจะคว้าตัวเธอไม่ได้หรือไง” “ถ้ายังไม่อยากให้คนอื่นรู้ช่วยกลับไปนั่งที่เดิม!”
ทะเบียนสมรสเป็นเพียงพันธะทางกาย ไม่ผูกเกี่ยวทางใจ ในวันที่เธอเลือกเดินจากมา…เขายังไม่คิดจะ ‘รั้ง ‘ กันสักคำ ******* “ปอขอแค่นี้ ถ้าพี่จะไปสังสรรค์ดื่มกับเพื่อนเหมือนเดิมก็ได้ แต่เรื่องผู้หญิง…ปอขอนะคะ” “แล้วเวลาฉันอยากจะให้ทำไง” คนถูกถามหน้าร้อนผ่าวกับสายตาของอาชวินที่มองเธอราวกับจะเปลื้องเสื้อผ้า แตกต่างจากเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง
เมื่อรักกลับกลายเป็นความเกลียดชัง ‘เขา’ พยายามทำทุกอย่างให้ ‘เธอ’ เจ็บปวด ด้วยรักจึงยอม หวังเพียงลบล้างความผิดที่เกิดขึ้น แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับไร้ค่า เมื่อหัวใจเธอแหลกสลายจนไม่เหลือชิ้นดี … “แหวนรักคุณเจตต์ แคร์คุณทุกคำพูด เพราะคุณเป็นคนสำคัญ แต่วันไหนที่แหวนไม่หลงเหลือเศษเสี้ยวความรักนั้นแล้ว ต่อให้คุณเคยสำคัญแค่ไหน แหวนจะลืมมันให้หมด…”
เขาหลอกล่อด้วยไฟพิศวาส ส่วนเธอก้าวเข้าไปทั้งที่รู้ว่า ‘ไม่ควร’ เป็นได้แค่ ‘ตัวแทน’ เมื่อเจ้าสาว ‘ตัวจริง’ ของเขากลับมาทวงคืน … “ขอถามได้ไหมว่าทำไมนายถึงยอมที่จะแต่งงานกับยัยวี ดูแล้วคนอย่างนาย ไม่ใช่คนที่จะยอมทำตามใครง่ายๆ” ไม่งั้นเขาคงไม่กัดฟันออกมาอยู่ข้างนอกแบบนั้นหรอก “เพื่อความสบายใจของย่า อะไรที่ฉันสามารถทำให้ท่านมีความสุขได้ก็จะทำ เพื่อทดแทนทุกอย่างที่เคยทำไป” “แม้ว่าต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักอย่างนั้นน่ะเหรอ” …
สัญญาที่เกิดขึ้นเพราะ ‘ความจำเป็น’ บางอย่าง ทำให้เธอจำต้องห้ามหัวใจ เพื่อมิให้หลงรักนายจ้างอย่างเขา หากแต่เธอรู้ว่าที่ ‘แท้จริง’ ตัวเองเป็นใคร… เธอคงไม่รับเงินก้อนนั้น แม้อยากจะปลดหนี้ให้พี่สาวก็ตาม… เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนยังคงเด่นชัด ทุกการกระทำและสัมผัสที่ชวนล่องลอยเธอยังจำมันได้ดี … แต่เขา…คงจำไม่ได้ว่าตัวเองได้ทำอะไรลงไปบ้าง เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์อาจทำให้ชายหนุ่มพลั้งพลาด …
จาก ‘รัก’ แปรเปลี่ยนเป็น ‘เกลียดชัง’ ความแค้นที่สุมอยู่ในอก ต้องชำระล้างด้วยรอยน้ำตา ท้ายสุดเขาคือผู้ชนะ…อย่างนั้นหรือ ? “จะคิดยังไงก็เรื่องของคุณเถอะค่ะ เพราะถึงฉันพูดอะไรไปคุณก็คงไม่เชื่อ” ในเมื่อตอนนี้เขาไม่เคยมองเธอในแง่ดีอีกแล้ว กันต์ธรในวันนี้กับคนในเมื่อวานวันมันคนละคนกัน …
