ดาวน์โหลด Ebook นิยายไทย นิยายจีน นิยายแปล pdf
อ่าน e-book นิยายไทย นิยายแปล นิยายจีน pdf epub
ห้าปีที่แล้ว บนเตียงของเธอ เขาเคยพร่ำคำรัก แต่ในวันนี้ บนเตียงเดียวกัน เขามีให้เพียงความแค้น! “เมื่อไหร่จะเลิกทำแบบนี้กับฉันสักที ถ้าท้องขึ้นมาจะทำยังไงฮะ!” “บอกผัวเธอสิ” “ฉันไม่มี!” “งั้นเหรอ ก็แล้วแต่ จะมีหรือไม่มีก็ช่าง” “ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ คุณต้องรับผิดชอบ” “ตลกละ ลูกเธอ…เธอก็เลี้ยงเองสิ ฉันไม่เกี่ยว!”
“นังฆาตกร” คือสรรพนามที่เขาใช้กดหัวเรียกเธอมาตลอด เขาพรากงานที่รัก ศักดิ์ศรี และทุกอย่างในชีวิตไปจากเธอ เหลือไว้ให้แต่ลมหายใจที่เจือจาง ตราบาปที่ตีตราดุจแผลเป็น และคำว่าบุญคุณของคุณปู่เขาก็เป็นดั่งโซ่ตรวนที่บีบบังคับ ให้เธออยู่อย่างคนตายซากโดยที่เขาทำหน้าที่มัจจุราช ชี้ให้เธอทุรนทุรายในกระทะทองแดง…ทั้งที่เธอไม่ผิด!
คำพูดของผู้หญิงที่โตมาจากบ้านเด็กกำพร้าอย่างเธอไร้น้ำหนัก พูดไปผู้บริหารหนุ่มหล่อก็ไม่เคยคิดจะฟัง เขาพิพากษาว่าเธอผิด เธอก็ต้องผิด เขาแค้น ชิงชัง รังเกียจ และข่มเหง เธอก็ ‘ต้อง’ ยอมรับ มันใช่หรือ…ที่เลขาตัวเล็กๆ อย่างเธอต้องรับบาปแทน…แค่แฟนเก่า! “อยากลงก็กระโดดลงไปเองสิ ประตูรถไม่ได้ล็อก” ปรเมศวร์กล่าวท้าทาย นั่นทำให้กันธิชาตัดสินใจผลักประตูกระโดดลงไป …
เธอจำเป็นต้องใช้ ‘ร่างกาย’ เข้าแลก กับเงินของเขา…ผู้ซึ่งเป็นรักแรก เขากลับจำเธอไม่ได้… ย่ำยีทั้งร่างกายและหัวใจจนแทบแหลกสลาย “เธอไม่ใช่คนที่ฉันต้องการตั้งแต่แรก สงสัยต้องทวนความจำให้พ่อของเธอสักหน่อย” เขาชอบจริงๆ เวลาที่เห็นผู้หญิงคนนี้หมดหนทาง “คุณวินอย่าโทรเลยนะคะ มัทยอมแล้ว…ยอมทุกอย่าง” …… “ทุกอย่างจริงๆ น่ะเหรอ” …
เบื้องหน้า… หล่อนคือแม่บ้านฝีมือเยี่ยม แต่หลังบ้านและบนเตียง… หล่อนคือของตายที่เขามีไว้เพื่อระบายเท่านั้น
“ไอ้เรื่องตีหน้าซื่อๆ นี่เธอตีเก่งดีนะณัฐธิดา” ภูผาขยับเข้าใกล้ ส่วนณัฐธิดาถอยหนีอัตโนมัติ “ดาไม่ได้ตีหน้าซื่อนะคะ” เธอตอบเสียงสั่น ขยับถอยหลังเรื่อยๆ เมื่อพ่อเลี้ยงยังไม่หยุดเดินไล่ต้อน “เห็นกับตา ยังจะกล้าเถียงอีกหรือไง ว่าแต่ไอ้ชู้รักของเธอมัน@#%$%#$@^%” ปากหยักยิ้มร้ายทันทีที่พูดจบ ขณะที่ณัฐธิดาก็หน้าชา สองมือของเธอสั่นระริก ไม่แพ้ริมฝีปากที่อยากจะขยับตอบโต้กลับให้เจ็บแสบ
ทะเบียนสมรสเป็นเพียงพันธะทางกาย ไม่ผูกเกี่ยวทางใจ ในวันที่เธอเลือกเดินจากมา…เขายังไม่คิดจะ ‘รั้ง ‘ กันสักคำ ******* “ปอขอแค่นี้ ถ้าพี่จะไปสังสรรค์ดื่มกับเพื่อนเหมือนเดิมก็ได้ แต่เรื่องผู้หญิง…ปอขอนะคะ” “แล้วเวลาฉันอยากจะให้ทำไง” คนถูกถามหน้าร้อนผ่าวกับสายตาของอาชวินที่มองเธอราวกับจะเปลื้องเสื้อผ้า แตกต่างจากเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง
“ก็ถ้าไม่โง่จะขายทุกอย่างจนตัวเองตกที่นั่งลำบากแบบนี้เหรอ” “เรื่องของอ้าย” เธอสะอื้นไห้อย่างสิ้นอายและไร้ทางสู้ ริมฝีปากอ่อนนุ่มอยู่ห่างจากปากของผู้รังแกแค่สองชั่วองคุลีเท่านั้น “ขายบ้าน ขายร้าน หรือขายหุ้นจนหมดแล้วจะทำไม อ้ายไม่ขายตัวก็แล้วกัน” “อรอัญ!” พอได้ยินถ้อยคำประชดจี้ใจดำทำนองนั้นเข้าเขาก็บันดาลโทสะ “งั้นก็ขายซะ”
“ฉันถามว่าเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม!” เขาตวาดอย่างลืมตัว คนถูกตวาดสะดุ้งตกใจ นี่เขาอยากได้เธอมากถึงขนาดไม่ได้มองสิ่งรอบตัวเลยอย่างนั้นหรือ หึ! เธอคงเป็นที่รองรับความใคร่เบื้องต่ำของเขาอย่างเดียวกระมัง “ฉันไม่ได้บอกว่าเธอเป็นโสเภณี ฉันบอกว่าโสเภณียังดีกว่าเธอ” เขาดูถูกเธอราวกับเธอไม่ใช่ภรรยาของเขา วาจาอันเจ็บแสบของเขาส่งผลให้คนโดนว่าสะอื้นตัวโยนด้วยความชอกช้ำ นิสัยแบบนี้ของเขากลับมาอีกแล้ว กลับมาเพียงเพราะอารมณ์ทางเพศที่ไม่สุขสมเท่านั้นน่ะหรือ
“พี่ปราปต์ไม่เคยนึกรักอินสักครั้งเลยหรือคะ…” “อันที่จริงผมก็รักคุณอยู่แทบทุกคืนนะอุรัตน์นรินทร์” คำตอบของสามีทำให้เธอหน้าชา ‘รัก’ ของปราปต์กับ ‘รัก’ ของเธอมันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน คนที่เขาไม่ได้รักอย่างเธอ จะไปหวังให้เขาทะนุถนอมได้ยังไงกัน… “ผมคงต้องถอนคำพูดที่ว่าคุณมันไร้ประโยชน์ เพราะอย่างน้อยๆ ผู้หญิงอย่างคุณ ก็ยังช่วยผ่อนแรงผมด้วยการถอดกางเกงตัวเอง ให้ผัวอย่างผมเอาได้สบายๆ”
ยามเธอต้องการอิสระ เขาตีตรวนแน่นหนาด้วยพันธะสมรส ยามเธอรักเขาหมดหัวใจ เขากลับผลักไสให้ใบหย่า และสั่งห้ามเธอกับลูกไม่ให้ไปเจอหน้าอีกเลย * * * อิทธิพลเป็นพวกพร้อมจ่าย สายเปย์ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องเพชร เงินสด แม้กระทั่งทะเบียนสมรสกับการแต่งงานเขาก็จ่ายได้ หากว่าผลลัพธ์มันคุ้มค่าเป็นที่น่าพอใจ เมื่อศศิร์ภัสสรต้องการความปลอดภัยกับเงินไถ่ตัวก้อนใหญ่ เขาหยิบยื่นให้อย่างใจกว้าง
