ราคีบ่วงรัก – พิชญวดี
ทะเบียนสมรสเป็นเพียงพันธะทางกาย ไม่ผูกเกี่ยวทางใจ
ในวันที่เธอเลือกเดินจากมา…เขายังไม่คิดจะ ‘รั้ง ‘ กันสักคำ
“ยืนยันอีกครั้งว่าเมื่อก่อนพี่อาชใช้ชีวิตยังไงปอไม่รู้
อาจมีไปสังสรรค์หรือปลดปล่อยอะไรบ้างตามประสาผู้ชาย
แต่ตอนนี้พี่เป็นสามีของปอแบบถูกต้องตามกฎหมาย อยากให้ตัดเรื่องเที่ยวผู้หญิงออกไป…ได้ไหมคะ”
“การที่คุณย่าสั่งให้ฉันรับเธอเข้ามาในชีวิต แถมเล่นแง่
ให้จดทะเบียนสมรสกันไว้ก่อนเพราะกลัวโดนเบี้ยว ถามจริงเหอะ…ความคิดเธอใช่ไหม”
“ถ้าบอกไม่ใช่จะเชื่อหรือเปล่าคะ พี่อาชก็ไม่เชื่อปออยู่ดี” ปวริศาถอนหายใจ
“ปอขอแค่นี้ ถ้าพี่จะไปสังสรรค์ดื่มกับเพื่อนเหมือนเดิมก็ได้ แต่เรื่องผู้หญิง…ปอขอนะคะ”
“แล้วเวลาฉันอยากจะให้ทำไง”
คนถูกถามหน้าร้อนผ่าวกับสายตาของอาชวินที่มองเธอราวกับจะเปลื้องเสื้อผ้า แตกต่างจากเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง
“ก็…”
สมองที่มีอยู่น้อยนิดในตอนนี้พยายามประมวลผล ก่อนจะตอบเสียงเบาเพราะไม่ได้เตรียมสำหรับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ
“ปอเป็นภรรยาพี่นี่คะ ถ้าพี่ต้องการ…”
“ไม่ล่ะ” อาชวินโบกมือปัดไปมา “กระเดือกไม่ลง”
