พยัคฆาจอมเถื่อน (ซีรี่ย์จอมมารจตุรทิศ เล่ม4) – พลอยเพชร
เขาคือจอมเถื่อนแห่งแก็งจอมมารจตุรทิศ โอหัง ดิบเถื่อน ช่างเอาแต่ใจ
เธอคือหญิงสาวผู้งดงาม อ่อนหวาน เจ้าน้ำตา จิตใจดี
เมื่อพรหมลิขิตและชะตากรรมทำงานร่วมกัน
กักขังให้พิมพ์พิชชาตกอยู่ในกรงรักของผู้ชายชื่อพยัคฆา!
“คุณเป็นลูกน้องคุณเหมราชจริง ๆ เหรอคะ?”
พิมพ์พิชชา ใจคอไม่สู้ดี หญิงสาวคิดตรองถึงความปลอดภัย
อยู่หลายหน เพราะหากเชื่ออีกฝ่ายง่ายดาย อาจเกิดอันตราย
ร้ายแรงกับตนเองและหลานสาวตัวน้อย
“จะมาทำงานที่นี่ไม่ใช่เหรอ?”
เจ้าถิ่นย้อนถามเสียงขรึม สีหน้ารำคาญเปิดเผย
เมื่อสาวงามแอบมองเขาด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ
“ใช่ค่ะ”
“แหกตาดูนั่น”
คำพูดไร้ความสุภาพตะคอกใส่ คนฟังเม้มปากน้ำตาเอ่ออย่างช้ำใจ
หญิงสาวมองตามนิ้วเรียวแกร่งไปยังป้ายแผ่นหนา
สลักชื่ออาณาจักรเหมราชอย่างเสียมิได้
“ผ่านรั้วเข้าไป คืออาณาจักรเหมราช แห่งเมืองพลแล้ว
ถ้าไม่ยอมลงมาจากรถก็กลับไปทางเดิม”
พิมพ์พิชชาน้ำตาหยดอาบแก้ม กลับได้อย่างไรเล่า?
ห้องเช่าเธอคืนเจ้าของไปแล้ว มาถึงขั้นนี้แล้วจะถอดใจง่าย ๆ ได้หรือ
หญิงสาวจับผ้าอ้อมมาซับน้ำตา ในใจครุ่นคิดหาหนทางเจรจากับอีกฝ่าย
พยัคฆา ลดปลายกระบอกปืนลง ชิบหาย!
ผู้ชายกระจอกอย่างเขาดันแพ้น้ำตาผู้หญิงเสียด้วยสิ
“ขอโทษนะคะ คุณชื่ออะไร? ฉันขอโทรเช็คกับคุณเหมราชสักครู่”
หญิงสาวมองชายหนุ่มผู้มีท่าทางยโสโอหังเกินกว่าจะเป็นแค่
คนงานธรรมดาอย่างสำรวจ นิ้วเรียวกดหาเบอร์เหมราชอย่างร้อนใจ
“ขอชื่อด้วยค่ะ เพื่อความปลอดภัยของฉัน”
คนตัวสูงกัดกรามด้วยโทสะชิงชัง เห็นเขาเป็นโจรป่าห้าร้อย
ชอบปล้นจี้ว่างั้นเถอะ ตัดสินคนแค่รูปลักษณ์ภายนอกจริงนะแม่คุณ
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มดูแคลนอีกฝ่าย
“ไอ้เถื่อน”
“อะไรนะคะ?” พิมพ์พิชชาทวนถาม “เมื่อครู่ได้ยินไม่ชัด”
แต่แล้วหัวใจก็แทบปลิดปลิวเมื่ออีกฝ่ายตะโกน
ตอบกลับมาเสียงดังห้วนกระด้างไม่น่าฟัง
“ชื่อไอ้เถื่อน! พ่อชื่อเขื่อน แม่ชื่อหวาน
เคยติดคุกข้อหาเตะหมาคอหักตายพอใจรึยัง”
พิมพ์พิชชายิ้มเจื่อนน้ำตาคลอ ก่อนพยักหน้าซีดเซียว
แทบไร้สีอย่างหวาดกลัวสุดหัวใจ
ซีรี่ส์ จอมมารจตุรทิศ มี 4 เรื่อง
2. ทักษิณัยร้อยเล่ห์ โดย พุดพิชชา (ภรปภัช)
3. พันธกานต์เสน่หา โดย ลีลารัก (พลอยเพชร)
4. พยัคฆาจอมเถื่อน โดย พลอยเพชร
