Tag: นิยาย 18+

ด้วยความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นของสองตระกูลที่อยากจะเป็นทองแผ่นเดียวกัน งานวิวาห์ระหว่าง ‘อังกูร’ กับ ‘ปวีรา’ จึงถูกจัดขึ้นท่ามกลางความปลื้มปีติของสองครอบครัว แม้ทั้งคู่จะไม่เต็มใจ…เหรออออ! No ค่า! การคลุมถุงชนครั้งนี้ถูกใจปวีราสุดๆ เธอหลงรักอังกูรหรือ ‘พี่พร้อม’ มาตั้งแต่เด็ก โชคครั้งนี้ช่างดีเสียยิ่งกว่าถูกหวย

จากน้องน้อยข้างบ้านในวันนั้น กลายมาเป็นผู้หญิงขัดดอกในวันนี้ หนี้ก้อนโตที่ผูกมัดเธอไว้กับเขา… เธอเป็นทุกอย่างแล้ว ทั้งลูกหนี้ เลขาฯ หรือแม้กระทั่งคู่นอน… “รักปายบ้างไหม” “คิดว่าไงล่ะ คิดว่ารักหรือไม่รัก” “…” “อยู่ด้วยกันตั้งกี่ปี ถ้าจะรัก…รักไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปนานขนาดนี้หรอก”

อารดาไม่เคยคิดเลยว่า ผู้ชายที่คุณย่าให้เธอแต่งงานด้วย จะเป็นเพียงชายหนุ่มวัยยี่สิบหกปี เขาอายุน้อยกว่าเธอ และเขา ช่างมือไว ใจกล้า และหน้าด้านจริงๆ “ผมชอบจัง” “อะไร!” “ชอบคุณไง ชอบทุกอย่างเลย ตาคุณ จมูกคุณ ปากคุณ แล้วก็…บั้นท้ายงอนๆ” ไม่ใช่แค่ชม แต่ฝ่ามือเลื่อนลูบที่บั้นท้ายงอนงาม

ความสัมพันธ์ลับๆ ระหว่างเพื่อนสนิทที่เผลอพลาดและปล่อยให้เลยเถิดมาจนถึงจุดเปลี่ยน “ภัทรว่า เราควรพอแค่นี้” ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เธอต้องพูดคำนี้ออกไป “พอ… อะไร หมายความว่าไง” เสียงเขาสั่นเสียจนสัมผัสได้ แต่ณภัทรคิดว่าเธอไม่ควรใจอ่อนอีก เจ็บ แต่จบ… พอกันทีกับสี่ปีแห่งความสัมพันธ์ไร้ชื่อ “หมายความว่า ต่อไปภัทรจะไม่นอนกับวินอีก”

“น้องลีนี่…ลูกใคร?” เขาถามเสียงเรียบ หลังจากตาคมๆ มองสบตาหวานตื่นตกใจของหล่อน แล้วหลุบลงจ้องมองเด็กหญิงตัวน้อยที่นอนดูดนมจากอกแม่ตาแจ๋วแหวว “!!!” คำถามของเขา ทำเอาสาวน้อยหน้าซีดแล้วซีดอีก ก้มหน้าก้มตาเบี่ยงตัวเองหลบสายตาเขาด้วย เมื่อตอนนี้แม่หนูรมย์ชลีนอนดูดนมติดอกแม่ หลังจากร้องงอแงประท้วงเพราะอยากกินนมนอน

เพราะประกาศิตจากแม่และยายให้เธอกลับไปแต่งงานกับคนที่หาไว้ ทางรอดสุดท้ายคือเธอต้องหาผู้ชายที่เพียบพร้อมกว่ากลับไปฝาก แต่ทุกอย่างก็ดันผิดแผนไปหมด เมื่อเธอดันสะเพร่าเข้าผิดห้อง สุดท้ายใครจะคิดว่าชีวิตของ แวววิวาห์จะเปลี่ยนไปตลอดกาล เพราะคีย์การ์ดใบเดียวแท้ๆ เลยที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกผัน

“ที่กุ๊กต้องอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพราะแผนการของพี่เสือหรือไงคะ” “รู้มั้ย…พี่ชอบผู้หญิงที่รู้ทัน” ริมฝีปากหนายกยิ้ม “มีเสน่ห์ดี” “กุ๊กไม่ค่อยโอเคกับผู้ชายเจ้าชู้ค่ะ” “ไม่ได้เจ้าชู้” ปากปฏิเสธแต่เสียงแผ่วเสียอย่างนั้น “ไม่เคยคบใครเป็นตัวเป็นตนด้วยซ้ำ” “ถนัดกินไปเรื่อยเหรอคะ” เธอถามตรงๆ

“จะอยู่อีกแค่สามวัน เสาร์อาทิตย์นี้ไม่ได้เจอกัน…” เขาบอกคล้ายจะเตือนให้เธอละกิริยาเกี่ยงงอน จมูกโด่งชอนไชหลังใบหูจนหญิงสาวขนลุกเกรียวไปทั่วร่าง มือได้รูปนั้นแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอเป็นพัลวัน