Tag: puffy_nuchy

“ลองโชว์ฝีมือหน่อย” คิ้วของคนฟังพลันเลิกขึ้น แต่ไม่ทันได้เอ่ยอะไรอีกฝ่ายก็พูดต่อ… “อยากรู้ว่าคุ้มค่าเครื่องดื่มที่ฉันจ่ายไปรึเปล่า” ร่างสูงบอกพลางยักคิ้วแล้วลอบยิ้มเมื่อเห็นดวงตาคู่หวานที่เรียบเฉยเป็นนิจปรากฏความไม่พอใจวูบหนึ่งก่อนจะจางหาย จากนั้นมือใหญ่ก็เกี่ยวเอวเข้ามานั่งตักโดยที่อีกฝ่ายไม่ได้อิดออด

ต่างคนต่างมีเป้าหมายที่จะ ‘ได้แล้วทิ้ง’ แต่เวลาผ่านไปกลับพ่ายให้กับมนตราแห่งนิวยอร์คอย่างไม่รู้ตัว เวลาแห่งความหวานชื่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว เมื่อผลในชุดเครื่องมือทดสอบตั้งครรภ์ปรากฏว่าเขาท้องสมใจ พีรกานต์หนีกลับเมืองไทย ในขณะที่คีธก็บอกตัวเองว่าไม่ได้ยินดียินร้ายกับการจากลา

สิ่งที่รุกรานเขาอยู่เป็นงูยักษ์มหึมาไม่ใช่คน! แต่เขากลับมีอารมณ์ร่วมไปกับมันอย่างไม่อาจควบคุม
แรงบดย้ำที่เพิ่มขึ้นทุกขณะทำให้สติพร่าเลือน ความปรารถนาพุ่งทะยานจนร่างสั่นระริก

“พี่จ๋าๆ” คำเรียกคุ้นหูจากน้องชายนอกไส้ที่เคยสร้างความรำคาญ…มาตอนนี้กลับทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะ แต่ปัญหาคือเจ้าเด็กนั่นเพิ่งอายุ 11 ขวบ แค่คิดก็มองเห็นคุกอยู่รำไร แล้วเขาควรทำยังไง…ควรห้ามใจหรือปล่อยเลยตามเลย!!

“อ้อนเหรอตัวเล็ก” เด็กหนุ่มพยักหน้ายอมรับแล้วส่งยิ้มหวาน “อยากจูบอีก” “เด็กไม่ดี” “อะไรนะครับ” ไนน์ยักคิ้วให้รู้ว่าได้ยินถูกแล้ว ร่างเล็กรีบส่ายหน้า “น้องภูมิเป็นเด็กดีของพี่จ๋า” “งั้นแสดงให้พี่ดูหน่อยว่าเป็นเด็กดีแค่ไหน…”

แม้จินตนาการได้ว่าเวลานี้ตัวเขาถูกร่างของสัตว์เจ้าป่าควบขี่ คล้ายกับเดรัจฉานกำลังสมสู่ แต่อารมณ์เพริดสูงจนไม่อาจหยุด ทั้งที่รู้ว่าเป็นสัตว์แต่กลับไม่รู้สึกรังเกียจ ตรงกันข้าม… คล้ายกับว่าช่องว่างบางอย่างในจิตวิญญาณได้รับการเติมเต็ม

วิณณ์ ฮูเวอร์ ประธานใหญ่แห่งฮูเวอร์กรุ๊ป ผู้เก่งกาจ เฉียบขาด ไม่เป็นรองใคร ไม่เคยเกรงกลัวใคร ไม่ว่าอะไรที่อยากได้ก็ย่อมมาสยบที่แทบเท้าโดยไม่ต้องออกแรง และไม่เคยมีจุดอ่อนให้ใครเห็นจนใครต่างก็ให้ฉายา… ‘เสือร้ายไร้หัวใจ’ ที่ไม่มีจุดอ่อน ทว่าไม่มีจุดอ่อนให้ใครเห็น ไม่ได้แปลว่าไม่มีจุดอ่อน จุดอ่อนของเขาที่ไม่อาจให้ใครล่วงรู้ นั่นคือหลงรักหลานชายของตัวเอง

ฮาเซลหายใจแรงขึ้นเมื่อส่วนอ่อนไหวถูไถไปกับผิวเรียบรื่นเมื่อร่างกายที่ขยับไหวตามแผ่นหลังของสิ่งที่ตัวเองเกาะก่าย พานให้ขนอ่อนทั่วร่างกายลุกชัน ลมที่ตีเข้าหน้าเย็นฉ่ำ ทว่าภายในร่างกายกลับร้อนรุ่ม “อื๊อ” เด็กหนุ่มหลับตาพริ้มด้วยความเสียวซ่าน ลมหายใจถี่กระชั้นและร้อนผะผ่าวด้วยความต้องการ มาถึงตอนนี้เขาก็ตระหนักได้ว่าตัวเองดื่มเครื่องดื่มที่ผสมยาปลุกเข้าไป…

“คุณจะทำอะไร ออกไป” “จะปฏิเสธไปทำไม ถ้าผมต้องการ…หน้าที่ของคุณคือตอบสนอง” เควินประกาศกร้าวเหมือนเป็นประกาศิต คนนอนกระถดตัวถอยหนีอย่างหวาดหวั่น ขณะที่อีกฝ่ายตามมาอย่างไม่ลดละ แววตาของคนตรงหน้าราวกับคนละคนกับเควินที่เขารู้จัก รวมถึงคำพูดร้ายกาจนั่น ถ้าไม่ได้ยินกับหูเขาไม่มีทางเชื่อว่ามันจะออกมาจากปากคนที่เคยบอกว่ารักเขา

ภาพอันเลือนรางและเสียงครางกระเส่าที่คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นตัวเองไหลบ่าเข้ามาในหัวทำให้เขาตื่นเต็มตา แต่นั่นไม่ทำให้ตกใจเท่ากับเมื่อรู้ว่า…เขามีอะไรกับผู้ชาย! และที่น่าหดหู่กว่านั้น…เขาเป็นฝ่ายรับ!! “ตื่นแล้วเหรอ” เขาเบิกตากว้างขึ้นอีกเมื่อเสียงทักจากคนด้านหลังฟังคุ้นเกินกว่าที่คิดว่าตัวเองเดาผิด มะ…ไม่น่า เขาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วจึงหันกลับไปมองอย่างช้าๆ “เฮ้ย พี่เมล!!” มันคือพี่ชายของคนที่ตามจีบ จะมีอะไรเฮงซวยไปกว่าชีวิตเขาตอนนี้อีกไหม!!