Tag: นวนิยาย นิยาย

การที่บิดาแต่งงานใหม่และมีลูกอีกคน ปั้นหยาจึงกลายเป็นส่วนเกินของครอบครัว แต่โชคดีที่มีคุณย่าให้ความรัก เมื่อเติบใหญ่ ปั้นหยากลายเป็นคนที่อ่อนหวานและเข้มแข็ง แม้นจะใคร่อยู่อย่างสงบ แต่ปัญหาก็มารุมเร้า นั่นคือต้องคอยรับมือกับน้องสาวต่างมารดา ที่ช่างสรรหาเรื่องมาให้เดือดร้อนใจ งานนี้ถ้าเธอไม่มีเขา ผู้ชายที่ชื่อ’กีรติ’มาป้วนเปี้ยนให้กำลังใจ เธอคงยิ้มไม่ออกเป็นแน่

ศาสตรา ภูวเดชาธร คือผู้ชายที่ ภัคธีมา บอกตัวเองว่าเขาช่างร้ายกาจสมกับชื่อ ผู้ชายคนนี้พร้อมจะฟาดฟันให้เธอย่อยยับแหลกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ทั้งๆที่เธอคือว่าที่น้องสะใภ้ หรือเขารังเกียจว่าเธอจน ไม่คู่ควรกับคนในตระกูลภูวเดชธรเจ้าของไร่ที่ใหญ่ที่สุดในเชียงใหม่ เขาจึงกีดกันเธอกับน้องชายเขาทุกวิถีทาง แม้ภัคธีมาพยายามจะไม่ข้องแวะกับเขา หากทว่าในที่สุด โชคชะตาก็กลั่นแกล้ง ให้ต้องตกไปอยู่ในบ่วงพันธนาการของเขาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง

“ป้า! ป้ากุดั่น! เปิดประตูให้ข้าเดี๋ยวนี้นะ! มาขังข้าไว้ทำไม! ป้า!” กาหลงเรียกนางกุดั่นเสียงดัง เด็กสาวเริ่มเขย่าประตูห้องเธอแรงๆ ให้สลักที่ล็อกด้านนอกหลุดออก แต่ไม่ว่าจะทำยังไงประตูก็ยังล็อกแน่นหนา ไม่สามารถพังออกไปได้ เมื่อพังประตูออกไปไม่ได้ ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครขึ้นมาบนเรือนเลย ในขณะเดียวกันกาหลงก็เริ่มรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งร่าง มีความรู้สึกแปลกประหลาดเกิดขึ้นกับเธอ อารมณ์ในเบื้องลึกที่เคยนอนนิ่งสงบเหมือนฟื้นตื่น

เราพบกันไม่ใช่เพราะเหตุบังเอิญ อยู่ๆโลกที่เคยสงบสุขเรียบง่ายของเธอก็หายไป เมื่อชายหนุ่มมาดเข้มโผล่มาที่ข้างบ้าน ที่น่าแปลกคือ ไม่ว่าจะเป็นรถที่ใช้ การแต่งตัวที่ดูอย่างไรก็ไม่น่าจะมาอยู่บ้านหลังเล็กๆ แบบนี้ได้ มิหนำซ้ำภายใต้ใบหน้าเคร่งขรึมไม่สนใจใคร เขากลับมาอยู่ใกล้ๆ วอแวกับเธอตลอดเวลาอีกด้วย

เธอ…ก็แค่ความผิดพลาดในชีวิตเขา และเรื่องควรจะจบเมื่อทั้งสองแยกย้ายกันไป แต่…บ่วงแห่งความไม่ตั้งใจร้อยรัดพวกเขาไว้ให้ต้องใช้เวลาร่วมกัน เริ่มแรกภาดาไม่อยากเกี่ยวข้องกับบุหลัน และไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอคือแม่ของลูก แต่วันเวลาผ่านไป บางอย่างในตัวเธอกลับเติมเต็มสิ่งที่เขาไขว่คว้า จากที่อยากผลักไสก็กลับรั้งไว้ จากไม่คิดอะไรก็กลายเป็นหวงเเหน และวันนี้เขาอยากประกาศดังๆ ให้โลกรู้ว่า ยายหน้าอ่อนคนนี้คือแม่ของลูก