เสน่หาราเชนทร์ – เศกศัณย์ บรรณวิชญ์
เลือดข้าหลั่งสั่งฟ้าสุธาลั่น จิตข้ามั่นมิหวั่นกลัวตัวดับสูญ
ข้าสาปส่งเหล่าอ้ายอีเนรคุณ กาลเปลี่ยนหมุนมันลอยคอรอโทษทัณฑ์
จวบข้าคืนเวียงพิงค์แห่งอิงฟ้า โลหิตหลั่งหยาดศิลาถอดอาถรรพ์
องค์ราเชนทร์คืนคู่อยู่เคียงกัน พวกสูนั้นจึ่งหลุดพ้นม่านมนตรา
ณิชา วนเวียนฝันถึงนครอิงฟ้าซึ่งเล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อ
ยกเว้นผู้ชายที่ชื่อ ราเชนทร์ ซึ่งจ้างวานกึ่งบังคับให้เธอเดินทางไปตามหานครแห่งนั้น
อะไรก็ไม่น่าอัศจรรย์เท่ากับการที่เขามีหน้าตาคล้ายกับผู้ชายที่เธอฝันถึงราวกับแกะ
ต่างกันก็แค่ในฝันเขารักเธอยิ่งกว่าหญิงใด
แต่ในโลกของความเป็นจริงเขาเกลียดเธอนับแต่แรกเห็น
การเดินทางผจญภัยที่เต็มไปด้วยอุปสรรคครั้งแล้วครั้งเล่า
จะทำให้ความฝันกับความจริงมาบรรจบกันได้หรือไม่
