อ้อนรักจอมวายร้าย – พราวนภา
หลายปีที่ผ่านมาเธออยู่กับคำถามคาใจที่ว่า
‘ทำไมเขาต้องดีกับผู้หญิงทุกคนแต่ร้ายกับเธอ เธอไปทำอะไรให้เขาถึงได้จงเกลียดจงชังเธอนัก’
การเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย แต่มิอาจได้ครอบครองหัวใจของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี
ทำให้ อ้อนรัก โอลิวิเยร์ อยู่อย่างเจ็บปวดเสมอมา แต่กระนั้นก็ยังหวังลึกๆ ว่าสักวันเขาจะมองเห็นค่า
หากแต่ เซซาเร รุกฆาต โอลิวิเยร์ กลับดับฝันทุกอย่างด้วยการแสดงท่าทีรังเกียจและชิงชังอย่างเปิดเผย
ต่อให้ ‘กาฝาก’ อย่างเธอขยับจากฐานะหลานสาวนอกไส้ ที่เขาไม่เคยเหลือบแล
มาเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมายเขาก็ไม่คิดจะแยแสอยู่ดี
การถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงจืดชืดเป็นแม่ชีทำให้เซซาเรออกอาการต่อต้าน
และพร้อมที่จะผลักไสเธอออกไปจากชีวิตทุกขณะจิต หากแต่เมื่อแม่ ‘เมียตีทะเบียน’
หยามน้ำหน้าด้วยการเป็นฝ่ายขอหย่า จอมวายร้ายก็แทบจะอาละวาดลั่น
และประกาศว่าเธอจะไสหัวไปไหนก็เชิญ แต่ต้องหลังจากที่ทำ ‘หน้าที่เมีย’ สมบูรณ์แล้วเท่านั้น!
“ฉันไปได้แล้วใช่ไหมคะ” หลังจากจรดปากกาเซ็นชื่อลงในสัญญาว่าจะไม่เรียกร้องทรัพย์สินใดๆ
หลังการหย่าที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ อ้อนรักก็เอ่ยถามอย่างหวั่นๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายมองตาขวางพร้อมหายใจฟืดฟาด
“ผู้หญิงจอมร้ายกาจมากเล่ห์อย่างเธอจะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น”
เซซาเรเค้นเสียงลอดไรฟันปนหอบหนักๆ ขณะกระชากเสื้อออกจากร่างร้อนรุ่ม
“คุณจะทำอะไร”
“หึ…อยากได้ฉันเป็นผัวจนตัวสั่นถึงขั้นใช้วิธีสกปรก แล้วยังมีหน้ามาถามอีกเหรอแม่คุณ
ไม่ต้องเสแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาหรอกน่า เพราะแค่นี้ฉันก็อยากเอาเธอจะแย่อยู่แล้ว”
จอมวายร้ายแสยะยิ้มน่าประหวั่นพรั่นพรึงพร้อมย่างสามขุมเข้าหา ทำเอาเธอถอยกรูดและร้องห้ามปรามเสียงหลง
“อย่านะ!”
“หย่าน่ะฉันหย่าให้เธอแน่แม่เมียแสนชัง แต่ก่อนหย่าฉันขอทำหน้าที่ผัวให้สาสมกับความร่านของเธอก่อนแล้วกัน”
ขาดคำเขาก็กระชากข้อมือกลมกลึง ส่งผลให้ร่างอ้อนแอ้นปลิวมาปะทะแผงอกกว้าง
ทันใดนั้นปากหยักก็กระแทกลงบดขยี้เรียวปากสีกุหลาบอย่างดุดันระคนดิบเถื่อน
