รัตนมณีแห่งหัวใจ – เพลงใบไม้
องค์อคิน กษัตริย์ลึกลับแดนเถื่อนจากหิรัณย์นคร เสด็จเยือน รัตนนคร
ในนามผู้แทนพระองค์เอง หรือ บุรุษลึกลับจากหิรัณย์
และทรงช่วยเหลือองค์หญิง อัมภัสชา แห่งรัตนนคร
กับชาวรัตน ให้รอดพ้นจากการย่ำยีของสินธุนคร ผู้มากอิทธิพล และยิ่งใหญ่เหนือนครใด
ด้วยทรงมุ่งมั่นที่จะเรียกคืนเกียรติ ของสตรีหนึ่งเดียวในพระทัย
คืนจากชาวสินธุ ตามที่ได้ทรงให้คำมั่นสัญญาไว้
‘องค์หญิงอัมภัสชาของเกล้ากระหม่อม อย่าทรงทุกข์อีกเลยพ่ะย่ะค่ะ
เกล้ากระหม่อมขอให้สัญญาด้วยเกียรติของชายชาวหิรัณย์
เกียรติและศักดิ์ศรีของสตรีชาวรัตนจะถูกเรียกคืน
ผู้ใดที่ทำให้องค์หญิงต้องทุกข์ใจ ผู้นั้นต้องได้รับการชดใช้
พระเกียรติและศักดิ์ศรีจะถูกเรียกคืนให้สาสม
จากผู้ที่บังอาจกระทำการอันต่ำช้ากับสตรีชาวรัตน
ขอให้ทรงอดทน องค์หญิงของเกล้ากระหม่อม
จากชาวหิรัณย์ผู้หวังดีกับรัตนนครเสมอ’
ทอดพระเนตรถ้อยความในกระดาษแล้ว
ทรงรู้สึกผ่อนคลายความกังวลในพระทัยอย่างบอกไม่ถูก
เหมือนทุกข์ในพระทัยได้ถูกขจัดให้สิ้นไป
ทรงไม่เข้าพระทัยว่า เหตุใดความอัดอั้นในพระทัยทั้งหลายถึงได้มลายไปสิ้น
เมื่ออ่านถ้อยความนั้นจบ ถ้อยความสั้นๆ กลับทำให้รู้สึกอบอุ่นมั่นคงได้อย่างประหลาด
‘ท่านเป็นใครกันแน่ ช่างบังอาจเสียจริง เราไม่เคยเป็นของใครทั้งนั้น
อย่าหวังเลยคนเจ้าเล่ห์ คิดกำเริบกับราชกุมารี สักวันถ้ารู้ว่าเป็นใคร
คอยดู…จะเรียกคืนให้สาสมโทษฐานบังอาจหลอกลวงราชกุมารี’
ทรงคาดโทษชายลึกลับชาวหิรัณย์ ทว่าพระพักตร์กลับยิ้ม
