สะใภ้ผู้ดี – มณีกานต์
“เพื่อนเราหรือ?”
“ก็เพื่อนวุ้นน่ะสิคะ คนนั้นน่ะมีแฟนแล้ว อากฤตไม่ต้องเหล่
อย่ามาทำเจ้าชู้ใส่เพื่อนวุ้นเลย สาวๆ ของอากฤตน่ะ
จะเดินชนกันตายได้อยู่แล้ว”
เจ้าตัวว่าหน้าตายู่ยี่ เมื่อพูดเรื่องของคุณอาหนุ่ม
แต่ในหัวพาลคิดไปถึงเพื่อนรักเพื่อนซี้ของคุณอา
“สบายใจได้ อาไม่ชอบยุ่งกับเด็กกะโปโล แบบนั้นน่ะ ไม่ใช่สเป็ก”
คุณอาหนุ่มบอกหน้าเข้ม สายตายังตวัดกลับไปมองหน้าเด็กสาวด้านล่างอีกครั้ง
พอดีกับที่หล่อนเงยหน้า ขึ้นมามองทางเขา แล้วได้สบตากันในระยะไกลแบบนั้น
คนตัวโตเลยทำหน้าขรึมใส่ จนดูดุเลยทีเดียว ปากหยักเม้มแน่น
กัดกรามตัวเองเหมือนเกร็งรับกับความรู้สึกแปลกๆ
วูบไหวที่เกิดขึ้นในจิตใจอย่างน่าประหลาด
ก็แค่…เด็กสาวหน้าตาธรรมดา จะว่าน่ารักก็…น่ารักดี ตัวเล็กๆ แบบบาง
ตาหวาน ยิ้มแย้มพูดคุย ทุกการกระทำที่เขาจ้องมาเกือบชั่วโมง
เจ้าหล่อนดูนุ่มนวลชวนมอง จนเขาไม่รู้ตัวหรอกว่ายืนมองเพื่อนหลานสาวคนนั้น
ด้วยสายตาแบบไหนมาตั้งแต่ตอนเย็น หลังจากที่หลานสาว
พาเพื่อนมาแนะนำตัว ยกมือไหว้ หลังจากนั้นสายตาเขา
ก็เอาแต่จับจ้องมองเด็กคนนี้ด้วยความรู้สึก…แปลกๆ
ก็แค่มองเอง เขาไม่ได้ทำอะไรเสียหายไม่ดีเสียหน่อย
หล่อนน่ามองเขามีตา อยากมองอะไรเขาก็มองไม่เห็นแปลก!
