นางฟ้าจำแลง – Nenechan
“ชื่ออะไร”
เขาถามเรียบๆขณะส่งแก้วเหล้าให้เธอ
“วิไลรัมภาค่ะ เรียกรัมภาก็ได้”
เธอตอบไปด้วยชงเหล้าไปด้วย ไม่อยากสบตาเขาเลยให้ตายสิ
“ชื่อแปลกดี เหมือนจะเชยแต่ก็เพราะ แปลว่าอะไร”
เขาถามต่อ
“วิไลแปลว่างดงาม รัมภาแปลว่านางฟ้า จะแปลว่านางฟ้าผู้งดงาม
หรืองามเหมือนนางฟ้าก็คงได้มังคะ”
เธอตอบนิ่งๆ ยื่นแก้วส่งคืนให้เขาที่รับไปโดยนิ้วเรียวแข็งแรง
แตะกับนิ้วเย็นๆของเธอวูบหนึ่ง เหมือนไฟช็อตเข้าสู่กลางหัวใจ
เธอรีบชักมือกลับราวแตะต้องของร้อน
“สมตัว สวย…เหมือนนางฟ้า”
เขาพึมพำเบาแต่เธอได้ยินชัดเจน กำลังจะถอยออกไป
ยืนประจำที่อย่างรู้งาน แต่เขากลับเรียกเธอเอาไว้
“ได้ข่าวว่าเดือดร้อนเงิน”
เขาถาม ตามองตรงมาที่เธอไม่ลดละ เขาอยากได้จริงๆ
“ค่ะ”
เธอตอบอย่างที่รู้อยู่แล้วว่าเฮียพลคงเล่าให้เขาฟัง
เพราะเห็นนั่งคุยกันอยู่นานก่อนเฮียจะผละไปทักทายโต๊ะอื่น
“เรื่องเดือดร้อนของเธอฉันช่วยได้”
เขาแย็บไปหนึ่งหมัด
“แลกกับอะไรคะ”
เธอสวนกลับทันที
“ตัวเธอ มาเป็นเด็กของฉัน ไม่ใช่แฟน แค่นอนด้วยกันเวลาที่ฉันต้องการ
มีเงินให้เป็นรายเดือน ถ้าเธอมีคอนโดอยู่แล้วฉันไปหาเธอที่ห้องได้
ถ้าไม่มี ฉันมีคอนโดใกล้มหา’ลัยเธออยู่ห้องหนึ่ง ไปอยู่ที่นั่น แล้วจะไปหาเมื่อต้องการ”
“ขอโทษด้วย ฉันไม่ได้ขายตัว”
“คุณ…ฉันตกลง”
บทจะง่ายก็ง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ อิชย์ เงยหน้าจากแก้วเหล้า
ที่แกว่งอยู่นานแล้วตั้งแต่เธอเดินจากไป
“คุณมีแฟนไหมคะ”
เธอถามกล้าๆกลัวๆ
“ไม่มี ไม่เคยมี สบายใจได้ เธอไม่ใช่เมียน้อย”
เขาตอบขำๆ
