คือดวงดาวของหัวใจ – ป.ศิลา
เกือบยี่สิบปีมาแล้ว ที่ผมได้รู้จักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
รอยยิ้ม มิตรภาพ ที่เธอหยิบยื่นมาให้ เสียงหัวเราะสดใสของเธอ
มือเล็กๆ ทั้งสองของเธอที่ดึงผมออกจากความเหงา ความเศร้า
ความทุกข์ใจในเวลาที่ผมไม่มีใคร แต่เธอเข้าใจผมเสมอ
คอยอยู่เป็นเพื่อนผม ไม่เคยทิ้งผม จนมิตรภาพดีๆ
ที่งอกเงยตามกาลเวลาแปรเปลี่ยนเป็นความรัก…ผมรักเธอ
ไม่รู้ว่ารักเธอตอนไหน รู้แต่ว่ารัก รักที่จะฟังเสียงหัวเราะของเธอ
รักที่จะเห็นรอยยิ้มที่เป็นเหมือนแสงสว่างนำทางให้ชีวิตของผม
รอยยิ้มสดใสที่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นในหัวใจทุกครั้งที่ได้มอง
รักแววตาอ่อนโยนคู่นั้นของเธอที่คอยมองโลกในแง่ดีเสมอ…
แล้วผมก็เฝ้าบอกกับตัวเองทุกวัน สัญญากับตัวเองทุกนาทีว่าผมจะรัก
จะดูแลเด็กผู้หญิงคนนี้ตลอดไป ทำให้เธอมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะในทุกๆ วัน
ผมรักคุณนะครับดาร์… แต่งงานกับผมนะ
