แม่นาง! มาเป็นฮูหยินข้าเถิด เล่ม 1-2 (นิยายจีน) – ถานเซียง
แม่นาง! มาเป็นฮูหยินข้าเถิด เล่ม 1
นางผู้หมดศรัทธากับความรัก จนกลายเป็นเข็ดขยาด
กับเขา ผู้มีความหลังฝังใจจนไม่คิดออกเรือนกับผู้ใด
“แม่นาง หากเจ้ารับข้าไว้เป็นสามี
เจ้าจะได้ตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพไปครอง…
ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ หากเจ้าตอบตกลงภายในหนึ่งเค่อ
ทรัพย์สมบัติในจวนข้าจะเป็นของเจ้าครึ่งหนึ่งทันที”
“….”
“แต่หากเจ้าตอบตกลงตอนนี้ ข้าจะแถมม้าอีกห้าตัว
และข้าวสารอีกห้าเกวียนให้เจ้าเพื่อเป็นของกำนัล”
“….”
“ตกลงเลยหรือไม่ สามีเช่นข้าไม่ได้หาง่ายๆ หรอกนะ”
หญิงสาวได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ
มือบางคว้าถ้วยน้ำชาที่วางอยู่ข้างๆ ขว้างใส่ร่างสูงทันที
“ออกไปนะเจ้าหมีบ้า! ..สามีอันใดข้าไม่ต้องการ!!!”
แม่นาง! มาเป็นฮูหยินข้าเถิด เล่ม 2
นางลั่นวาจาว่าไม่คิดจะออกเรือนอีก แต่ไฉนแม่ทัพหมีร่างยักษ์ผู้นี้
จึงชอบมาก่อกวนกันนักนะ แล้วไยใจดวงน้อยของนางต้องสั่นไหวด้วยเล่า
บ้าจริงเชียว !
“ปล่อยข้านะ !”
หญิงสาวพยายามดิ้นให้หลุดพ้นอ้อมกอดนี้
“นี่ ! ท่านเป็นโจรโรคจิตหรืออย่างไร
เหตุใดจึงชอบมาหลอกกินเต้าหู้ข้านักนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้ !”
“ผู้ใดหลอกกินเต้าหู้เจ้ากัน ข้าก็แค่หวังดีโอบประคองเจ้าไว้ไม่ให้ล้มลงไป
เป็นเจ้าต่างหากที่หลอกกินเต้าหู้ข้าก่อน
หรือว่าเจ้าลืมเรื่องเมื่อวานไปเสียแล้ว”
แม่ทัพหนุ่มยังคงมีสีหน้ารื่นรมย์ยามเห็นคนตัวเล็กฮึดฮัดเช่นนั้น
“เรื่องอันใดกัน ข้าไม่เห็นจะจำได้เลย
ข้าไปหลอกกินเต้าหู้ท่านตอนไหน อย่ามากล่าวหากันนะ”
“แม่นาง..เจ้าขโมยความบริสุทธิ์ของแก้มข้าไป แล้วจะทำไขสือเช่นนั้นรึ”
กล่าวจบก็ยกมือลูบแก้มตัวเองเบา ๆ พลางแสดงสีหน้าสลด
“นี่เจ้าไม่คิดจะรับผิดชอบข้าหน่อยหรือ ช่างเป็นสตรีที่ใจดำยิ่งนัก..
ข้าเป็นบุรุษที่ยังไม่ได้ออกเรือน หากผู้ใดรู้เข้าว่าข้าถูกสตรีฉกชิงพวงแก้มไป
จะเอาหน้าไปไว้ที่ใดกันเล่า ข้าว่า..เจ้าต้องแต่งข้าเข้าเรือนเสียแล้วล่ะ หึหึ”
