เมียเก็บยอดเสน่หา – พลอยภัทรา
อัครบดินทร์ มหาทรัพย์ไพศาล
เจ้าพ่อบริษัทน้ำเมาผู้ร่ำรวยและหล่อลากดินแม้จะมีมาดนิ่งขรึม
แต่กับนกน้อยในกรงทองอย่างยลดาเขาพร้อมจะอ่อนโยนปกป้อง
ทะนุถนอมและหลอมละลายเธอไว้ในอ้อมกอดได้ตลอดเวลา
ยลดา
ชีวิตพนักงานบัญชีสาวอย่างเธอต้องพลิกผันเมื่อมารดาล้มป่วยกะทันหัน
จากสาวออฟฟิศจึงต้องหันเหสู่เส้นทางนางแบบหวือหวาเพราะเงินตัวเดียว
แต่แล้วชีวิตเธอก็ต้องพลิกอีกรอบเมื่อความเซ็กซี่เกินพิกัดของเธอ
ไปเตะตาเจ้าพ่อบริษัทน้ำเมาอย่างอัครบดินทร์เข้าอย่างจัง
ความหล่อเหลาและมีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามอย่างร้ายกาจของเขา
ทำให้เธอไม่อาจปฏิเสธเมื่อเขายื่นข้อเสนอให้เธอมาเป็นนกน้อยในกรงทอง
“ฉันไม่อยู่เธอเป็นเด็กดีหรือเปล่า”
อัครบดินทร์ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ยลดาแอบย่นจมูกกับแผงอกกว้าง
เพราะรู้ว่าเขาแสร้งถามไปอย่างนั้นเพราะส่งคนคอยตามดูแลเธอตลอด
“คุณอัคก็ทราบแล้วนี่คะ ถ้าแยมออกนอกลู่นอกทาง
คนของคุณอัคก็ต้องรายงานคุณอัคอยู่แล้ว”
น้ำเสียงกระเง้ากระงอดทำให้อัครบดินทร์อมยิ้มมุมปาก
และกอดรัดร่างเปลือยเย้ายวนของยลดาแน่นขึ้น
“ทำเสียงแบบนี้ไม่ชอบที่ฉันส่งคนมาคอยดูแลเหรอ”
อัครบดินทร์ถามในขณะที่มือไม้เริ่มซุกซนไปตามเรียวขาของเธอ
“ไม่ใช่ไม่ชอบค่ะ แต่บางทีแยมก็อยากไปไหนมาไหนคนเดียวบ้าง
ตอนไปเดินห้างมีคุณชยุตกับคุณอานนนท์คอยเดินตามชอบมีคนมองมาแปลกๆ
เหมือนแยมเป็นผู้หญิงของเจ้าพ่อยังไงก็ไม่รู้ บางคนก็ซุบซิบ
ให้ได้ยินกับหูว่าแยมเป็นเด็กเสี่ย”
คำตอบของยลดาทำให้อัครบดินทร์หัวเราะเสียงดัง
“แล้วแยมอยากเป็นเด็กเสี่ยไหมล่ะ”
อัครบดินทร์ถามอย่างหยอกเย้า
“เสี่ยนี่หมายถึงคนแก่มีอายุหน่อย คุณอัคยอมรับว่าแก่ไหมล่ะคะ
ถ้าคุณอัคยอมเป็นเสี่ยแยมยอมเป็นเด็กเสี่ยก็ได้ค่ะ”
“ว่าฉันแก่เหรอ ฮึ”
อัครบดินทร์แกล้งทำเสียงขึงขังและพลิกกายขึ้นทาบทับ
ก่อนจะดึงแก้มนุ่มทั้งสองข้างของ ยลดาอย่างหมั่นเขี้ยว
“แยมไม่ได้ว่าสักหน่อย แค่คุณอัคอายุห่างจากแยมหลายปี”
ยลดาตอบยิ้มๆ ทำให้อัครบดินทร์หมั่นเขี้ยวหนักกว่าเดิม
จึงกระซิบชิดริมใบหูสวยนั้นด้วยน้ำเสียงชวนใจสั่น
“งั้นคนแก่คนนี้จะพิสูจน์ให้เธอเห็นว่าฉันยังแข็งแรงและอึดขนาดไหน”
