เมียเก็บจำเป็น – มาชาวีร์
“แล้วไอ้ก้อนโตที่ว่ามันสักเท่าไหร่กันหวาน”
“หวานต้องการใช้เงินสักสามแสนค่ะ”
“หืม มากไปนะผมว่า”
พอเป็นเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ทำไม ชลธาร ถึงได้พูดคล่องปากแบบนี้นัก
ถ้าไม่สัมผัสด้วยตัวเองว่าเพิ่งทำอาชีพนี้ครั้งแรก
เขาคิดว่าหญิงสาวนั้นเจนจัดเรื่องนี้แน่นอน
ชลธารก้มหน้าถอนหายใจเล็กน้อย หญิงสาวคิดว่าเขาคงไม่ยอมจ่ายแน่นอน
แต่ถ้าไม่ราคานี้เธอก็คงยอมรับไม่ได้เหมือนกัน
“ตกลง”
คนถอดใจไปแล้วถึงกับเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างตกใจ เธอหูฝาดไปหรือเปล่า
“ผมบอกว่าตกลงไง มีอะไรเหรอ”
“ตกลงคือสามแสนนะคะ”
“ก็ใช่ไง”
“หวานขอรับเป็นเงินสดก่อนได้ไหมคะ”
เมื่อโอกาสมาถึงเธอก็อยากจะคว้าเอาไว้ เห็นเขาหัวเราะหยันเธอเล็กน้อย
แต่ก็พอเข้าใจได้ไม่ยาก ตอนนี้เธอคงเหมือนคนหิวโหยเงินในสายตาของเขา
“หวานถ้ามากแบบนั้น คุณต้องมาเป็นเมียเก็บผมเลยนะ ไม่เอาแบบรายครั้ง”
ธีร์ พูดเชิงรำคาญ ในความมักมากของหญิงสาว
“เมียเก็บ”
ชลธารทวนคำพูดเขาเบา ๆ มันจะต่างกันตรงไหน มันก็ขายตัวเหมือนกันนั่นแหละ
