ห้วงรักนายตัวร้าย – ณัฐณรา
เจ็บจัง… เจ็บจังเลย แล้วก็อยากอ้วกมากๆ ด้วย
การโดนสวมเขาแล้วรู้ตอนเมาเป็นครั้งแรก
ที่มันคงจะเฮิร์ทมากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า…
ฉันต้องทำยังไง ฉันต้องทำยังไงถึงจะหายเจ็บ…
ฉันไม่เคยอกหัก แต่เคยเห็นในเอ็มวีบ่อย
ใช่แล้ว ฝักบัว ฉันต้องหาฝักบัว
“โอ๊ย!”
ไม่ทันจะเจอฝักบัว ฉันก็เจอกำแพงเสียก่อน เพราะว่าวิ่งแบบเสียสมดุล
เอาหัวพุ่งไปก่อน ฉันเลยชนเข้ากับอะไร หรือว่าใครก็ไม่รู้
จนล้มลงไปทั้งคู่ โดยมีตัวฉันทับบนคู่กรณีเต็มเปา
“หนักนะยัยบ้า!”
เสียงนั้นดังอยู่เหนือหันฉัน ฉันเลยเงยหน้าอย่างรวดเร็ว
โป๊ก!
“เวรเอ๊ย!”
เจ็บง่ะ… ฉันเอามือกุมหัว เพราะว่ากระแทกโดนคางอีกฝ่ายอย่างแรง
คางแหลมๆ นั่นเฉาะหัวฉันแตกแล้วใช่ไหม
“เจ็บโว้ย!”
ผมมองคนที่ยังนั่งบนตัวผมอย่างงุนงง อ้าปากค้าง
มือข้างหนึ่งจับคางตัวเองที่โดนยัยนี่เอาหัวกระแทกมาเต็มแรง
แต่แทนที่จะขอโทษแล้วรีบลงไปจากร่างกายผมเสียที
คนที่ทำร้ายผมสองรอบ รอบแรกวิ่งเอาหัวมาชนพุง
รอบสองก็เอาหัวมาเสยปลายคางบนหน้าหล่อๆ
ของผมเต็มแรง กลับตะโกนออกมาดังลั่น
“เจ็บโว้ย!”
ผมมองคนที่โวยวายออกมาแต่ฟังไม่รู้เรื่อง ผู้หญิง…
ดูคุ้นหน้าอย่างประหลาดด้วย ไอ้ที่ว่าประหลาดนั่นคือเธอประหลาดจริงๆ
ผมยาวๆ นั่นเปียไว้จนหัวตึงเปรี๊ยะ แว่นตาเอียงหลุดจากหน้าไปขาหนึ่ง
แก้มกลมๆ แดงเหมือน… เหมือนมีใครเอาสีชมพูมาทาซาลาเปา
ปากเบะออก และหน้าก็มีคราบน้ำตาเต็มไปหมด
“ลงไปได้แล้ว”
ผมพูดออกไปแต่ยัยนี่เหมือนจะฟังไม่รู้เรื่อง
หล่อนยังหรี่ตาแล้วเอานิ้วชี้จิ้มหน้าผากผมจนหงาย!
“ยะ… ยัยนี่”
