หัวใจคนพาล – พราวพริ้ม (พลิ้วอ่อน)
เธอคือ ‘นางบำเรอ‘ ไร้ค่าที่เขาแอบซ่อนไว้
หากแต่ยามจะจากไป คนใจร้ายกลับขังเธอไว้ด้วยรสสวาทอันร้อนแรง!
“ไม่เจอหน้ากันไม่กี่เดือนก็ลืมผัวแล้วเหรอ”
ตฤณ กระชับตัวเธอแน่นเข้า ร่างสูงใหญ่บดเบียดเข้าหาร่างอ่อนนุ่ม
ม่านไหม กัดริมฝีปากขืนตัวเอาไว้ ไม่ยอมพลั้งใจไปกับเขา
อ้อมแขนแข็งแรงของชายหนุ่มให้ความรู้สึกทั้งรักทั้งชัง…
