หอมกลิ่นกุมาริกา – พรจากฟ้า
“ไม่ไปได้ไหมคะ” หญิงสาวถาม
“ไม่ได้ ถ้าไม่ยอมจะจูบให้ขาดใจเลย” ชนาธิปดุเสียงเข้ม
เขาดึงร่างเบาเข้ามาชิดแผงอกกว้างของตนเองล็อคด้วยสองแขนแกร่ง
ก้มหน้าลงมาใกล้จนลมหายใจรดรินกันไปมา กุมาริกาเอนตัวหนีแต่ก็ได้แค่เล็กน้อยเท่านั้น
“พี่ใหญ่ อย่าเอาเปรียบสิคะ”
เขาโดนต่อว่าเล็กๆ จากกุมาริกา ชนาธิปที่คิดจะจูบปากอิ่ม
ก็เปลี่ยนมาระดมหอมแก้มนุ่มจนแก้มสาวแทบช้ำ กุมาริกาหน้าแดงหนักกว่าเดิม
ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนนิ่งให้เขาหอมจนพอใจ
“นิดหน่อยแค่พอชื่นใจ ถ้าพี่เอาเปรียบจริงน้อยจะขัดขืนพี่ได้เหรอ”
“พี่ใหญ่ไม่รังแกคนไม่มีทางสู้หรอกมั้งคะ”
เธอพอรู้แล้วล่ะว่าไม่ควรที่จะถกเถียงกับเขาเรื่องแบบนี้เพราะถึงยังไงเธอก็ไม่รอดอยู่ดี
“มันก็ไม่แน่ ตัวเล็กๆ น่ารักน่าฟัด น่ารังแกเป็นไหนๆ”
