สายใยสวาท – มนสิกานต์
ในคืนที่ฝนพรำ… ความมึนเมามีสติแบบครึ่งๆ กลางๆ
ทำให้เขากระทำย่ำยีกับร่างกายของเด็กสาวคนหนึ่ง
ซึ่งพอตื่นขึ้นมาเขากลับจำหน้าเธอไม่ได้ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร
แต่เจ้าของร่างนุ่มนิ่มคนนั้นก็ยังใจดีทิ้งของต่างหน้าเป็น
‘ต่างหูเต่าทองตัวเล็กๆ’ ข้างหนึ่งไว้ใต้หมอน อันเป็นเบาะแสให้เขาได้ตามหา
ว่าแต่…ทำไมต่างหูคู่นั้นไปตรงกับของลูกสาวแม่ครัวที่บ้าน…
หัวใจโตมรกระตุกวาบทันที เขาทำอะไรลงไป… เด็กนั่น!
ขิง ยิ่งแก่มันยิ่งแรง
“ไปตัดผมมาทำไม”
“ก็ อยากเปลี่ยนบ้างค่ะ ผมยาวดูแลยาก เปลืองแชมพูด้วย”
หญิงสาวคลี่ยิ้มอ่อน
“เดี๋ยวมันก็ยาวใหม่”
ฝ่ายชายสวนกลับหน้าบึ้ง
“นั่นสิ เหมือนหางจิ้งจก เดี๋ยวมันก็งอกออกมาใหม่”
กระแทกคำพูดแล้วเขาก็หันตัวเดินเข้าไปในห้องทำงาน
ปล่อยให้หญิงสาวยืนงุนงงกับอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ของเขาอย่างไม่เข้าใจ
“คนบ้า อยู่ดีๆ มาว่าผมเราเหมือนหางจิ้งจก…ชิ!”
