รักร้อนเพลิงริษยา – อัญญาณี
‘เพี๊ยะ!!…เพี๊ยะ!!…เพี๊ยะ!!…’ ร่างของณิชาถูกผลักลงไปที่พื้น
ใบหน้าบวมช้ำที่แก้มมีรอยฝ่ามือทับซ้อนกันหลายแห่ง
ที่มุมปากทั้งสองข้างมีเลือดซึมออกมา ลูกน้องทั้งสามไม่มีใครกล้าเข้าไปห้ามปราม
ถึงแม้ว่าจะสงสารณิชาจับใจ
เพราะเขาไม่เคยเห็นเจ้านายของใครทำร้ายผู้หญิงมากขนาดนี้
อย่างมากก็แค่ตบทีสองทีเป็นการสั่งสอน แต่นี่มันไม่ใช่แค่การสั่งสอน
เหมือนกับระบายอารมณ์ที่คั่งค้างมาทั้งวัน ยิ่งมาได้ยินคำพูดที่กวนโทสะด้วยแล้ว
เจ้านายของเขาจึงระงับอารมณ์ไม่อยู่
“เธอกล้ามากนักที่ตบหน้าฉัน…ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าตบฉันเลย”
เสียงของเขาตวาดลั่น
“ก็มีซะสิ…ไอ้XXXรังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิง”
ณิชาลุกขึ้นยืนตวาดออกไปอย่างไม่ยอมแพ้ วาจาที่ถูกเอ่ยออกไป
ทำให้ร่างของรัฐกฤตญ์สั่นด้วยความโกรธ เขาไม่เคยรู้สึกโกรธใครมากเท่านี้มาก่อน
ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว ณิชาเป็นคนแรกที่กล้าว่าเขารุนแรงขนาดนี้
‘อย่างนี้มันต้องสั่งสอนให้รู้สึก…ว่าอย่าบังอาจมาว่าคนอย่างเขา’
ร่างของณิชาถูกลากไปตามพื้นพรม จุดหมายปลายทางคือห้องนอนที่เธอนอนเมื่อคืน
ก่อนที่ร่างของเธอจะถูกโยนลงบนที่นอนอย่างแรง พร้อมกับเสียงประตูที่ถูกปิดอย่างแรง
ดินแดน วิทยา และอุดมมองหน้ากัน รู้ว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างในจะถูกลงโทษยังไง
ก่อนที่พวกเขาทั้งสามจะเดินออกไปจากห้องชุดของเจ้านาย มีเพียงอย่างเดียวที่เขาได้ยิน
คือเสียงหวีดร้องของณิชาที่ดังลอดออกมาเท่านั้น
