ระเริงไฟ – โสภี พรรณราย
ความแค้นดั่งไฟร้อน…โหมเริงแรง
ความรักดุจไฟเย็น…โลมเล้าใจ
เปลวไฟต่างระเริงหลอมรวมกลางสองดวงใจ
เมื่อน้องสาวหายตัวไป เพราะหนีความอับอายในงานวิวาห์
ที่ต้องกลายเป็นเจ้าสาวที่ไร้เจ้าบ่าว
มีหรือคนอย่าง ญาดา จะยอมให้ใครมารังแกคนในครอบครัว
ไม่มีวันที่เธอจะยอมปล่อยให้คนคนนั้นลอยนวลไปได้
ผู้ชายคนนั้นคือ ชาคริต
เขาจงใจนำความอับอายมาสู่ตระกูล เมธาสิทธิ์
เพื่อแก้แค้นให้กับกรรมที่ไม่ได้ก่อของบิดา
พวกนั้นจะต้องได้ลิ้มรสความเจ็บปวด เช่นที่เขาเคยได้รับมาแต่วัยเยาว์
ดอกผลของความชิงชังจึงถูกเก็บเกี่ยวเอากับทายาทของตระกูลนั้น
และไม่มีทีท่าจะยุติลงง่าย ๆ
เมื่อคนใจแกร่งมาพบกับคนใจหิน
จึงต่างก็มีใจที่พร้อมจะปะทุเชื้อเพลิงให้คุกรุ่น
ครั้นถูกเติมต่อด้วยไฟอารมณ์ จึงเหมือนต่างคนต่างโหมไฟใส่กัน
ให้ยิ่ง ระเริงไฟ แรงร้อน อย่างยากจะดับได้โดยง่าย
ในสมรภูมิที่ต่างฟาดฟันกันอย่างไม่มีกติกา ไม่สนความถูกผิด
หวังผลเพียงให้อีกฝ่ายแพ้พ่ายและเจ็บช้ำ
กลับมีความผูกพันบางอย่างก่อเกิด
ด้วยว่าหัวใจมนุษย์…อย่างไรก็มีเลือดเนื้อ
มีหรือที่ความชิดใกล้…ที่แม้จะผนวกกับอารมณ์เกรี้ยวโกรธ
แต่ก็ยังแทรกแซมความหวั่นไหวดุจเปลวไฟที่คอยไล้โลมอารมณ์
ต่อให้ไฟนั้นร้อนแรงสักเพียงใด ก็หมดเชื้อได้
เมื่อมีความรักคอยหลอมละลาย
จนไฟแค้นนั้นกลายเป็นไฟรักอันเย็นหวามใจ
