ปิ๊งรักสาวอ้วน(อ้วนยังไงก็รัก) – ณิการ์
“จะไปไหนเมียจ๋า…”
เสียงหวานพร่าชวนสยิวดังขึ้น ทำให้เธอยืนตัวเกร็งไม่กล้าขยับตัว
“ผมถามว่าจะไปไหนบุญ”
เสริมถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับขยับตัวนอนตะแคง
ใช้มือเท้ายกหัวตัวเองขึ้นมองไปยังสาวอ้วนน่ารัก
ที่ห่อผ้าห่มเหมือนแหนมมัดไม่มีผิด
“คะ…คือจะกลับไปอาบน้ำ แต่งตัวไปทำงานค่ะ”
เธอตอบเขาเสียงไม่ดังเท่าไหร่นัก
“เมื่อคืนผมบอกว่ายังไงนะ แต่คงจำไม่ได้หรอก เพราะเมื่อคืนอ้วนเมา”
เขาพูดต่อ
“เรื่องเมื่อคืนฉันไม่รู้หรอกนะ แต่ตอนนี้ฉันต้องไปทำงานแล้ว เดี๋ยวสาย”
“ผมบอกให้ลาออกจากงานนะเมื่อคืน ผมจำได้ผมบอกคุณแบบนี้”
“ฉันคงทำตามที่คุณเสริมบอกไม่ได้หรอกค่ะ ขอตัวนะคะ ฉันจะสาย”
“อือ…ดื้อจริง”
“ฉันไม่ใช่เด็กนะจะมาว่าฉันดื้อไม่ได้ อีกอย่างคุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันแบบนี้
ฉันขอร้องล่ะคุณเสริม เลิกยุ่งกับฉันสักที เลิกทำแบบนี้สักที”
“เดี๋ยวนะ ไม่มีสิทธิ์? และเลิกยุ่ง? เท่าที่ผมจำได้ เมื่อคืนผมมีสิทธิ์
ในตัวคุณทั้งคืนนะ และเมื่อคืนคุณก็ยั่วให้ผมยุ่งเอง
หรือจำไม่ได้แล้วว่ายั่วผมยังไงบ้าง ขึ้นคร่อมผมไปกี่ยก”
“อร้าย…หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะคุณเสริม เมื่อคืนฉันเมา
ตอนนี้ฉันปกติดีแล้ว เรื่องเมื่อคืนฉันจะถือว่าไม่เคยเกิดขึ้น”
