คืนหวานวันเสน่หา – ภาริณ
เขา : เพราะความหื่นอยู่ในดีเอ็นเอ
เธอ : นับวันใจเธอก็ยิ่งบางเพราะเขา
เธอพยักหน้า แล้วก็ขัดพื้นห้องน้ำต่อ ทว่าก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าธรรศธายังยืนอยู่ที่เดิม
“มีอะไรรึเปล่า” รริสาถาม
ธรรศธายักไหล่ “ดูว่าเธอขัดห้องน้ำสะอาดรึเปล่า”
รริสาย่นจมูกใส่เขาทีหนึ่ง “ระดับนี้แล้ว ขึ้นเงาเลยด้วย”
“แน่ใจ”
“รอดูเลย”
เธอขัดพื้นห้องน้ำแรงขึ้นอีก
และนั่นก็ทำให้เนินทรวงส่ายกระเพื่อมไปตามแรงขยับของแขน
ธรรศธาจ้องมองเข้าไปในคอเสื้อของเธอตาไม่กะพริบ
นัยน์ตาเรียวรีขนาดกำลังพอดีฉายแสงพราวระยิบระยับ
“พอใจมั้ย” เธอเงยหน้าขึ้นถาม
“อือ ขัดตรงนี้ด้วย”
เขาพยักพเยิดไปยังพื้นใกล้บริเวณที่เขายืนอยู่ เธอจึงขยับเข้ามา เพื่อออกแรงเพิ่มขึ้นในการขัดพื้น
รอยยิ้มพรายผุดวาบขึ้นบนใบหน้าหนุ่มหล่อ ขณะมองเนินเนื้อในร่มผ้าอย่างเพลิดเพลิน
“แรงอีกหน่อย ขัดแบบนี้เมื่อไหร่จะสะอาด”
รริสาปรายตาค้อนเขาทีหนึ่ง ทำปากขมุบขมิบและออกแรงขัดพื้นอย่างหนักหน่วงไปด้วย
ซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้เนินทรวงเบียดชิดในร่มผ้าส่ายไหวระรัวสมใจอยากใครบางคน
