เมียรักของท่านประธาน – เนื้อนวลไม่ว่าจะต้องใช้เล่ห์ ใช้กล ใช้มนต์บทไหน ลุคคาก็พร้อมจะทำทั้งนั้น เพื่อให้ได้ชิมรสเนื้อสาวของยัยตัวเล็กหน้าหวาน ที่มีตำแหน่งเป็นเพียงแค่พนักงานทำความสะอาดโรงแรมหรูเขาเท่านั้น ตั้งใจว่าหลังจากชิมสมใจแล้วจะเขี่ยทิ้งให้พ้นทาง พร้อมกับฟาดหัวด้วยเงินสักก้อนเพื่อจบปัญหา แต่เมื่อเวลานั้นมาถึงเข้าจริงๆ
BAD LOve แกล้งรัก – BOHO_Zohanเฮียดินคนเถื่อนกับพราวฟ้า จับใจความอะไรไม่ได้หรอกมันเหมือนกับว่าเธอฝันอยู่เลย หรือจะฝันไปจริงๆ นะ “คนนี้ของกู” “…” “กูจองแล้ว มึงอย่าเสือก” ดินเดินก้าวขายาวๆ แค่สองก้าวก็ถึงตัวพราวฟ้าที่ตอนนี้กำลังสะดุ้งตัวขึ้นหลังจากถอยหลังไป จนชนเข้ากับขอบเตียงแล้วลมลงไปแต่เขาไวกว่าอยู่แล้ว ชายหนุ่มตั้งใจทิ้งตัวลงทับอีกคนอย่างแรง “ไอทุเรศ!” “ปากดีแบบนี้ จะเอาให้ร้องไม่ออกเลยฟ้า”
LOSE CONTROL ร้ายเกินพิกัด รักเกินควบคุม! – indy_swag“นี่ทำอะไรของนายน่ะ!” จู่ๆ ก็มีผู้ชายแปลกหน้าเข้ามาในบ้านทั้งที่ฉันล็อกประตูหน้าแล้วแท้ๆ ซ้ำร้ายยังมาทำลายข้าวของคนอื่นหน้าตาเฉยอีก นอกจากจะโดนข้อหาบุกรุกยังต้องโดนข้อหาทำลายทรัพย์สินของคนอื่นด้วยนะ! “เธอเหรอ เจ้าของจักรยานคันนี้?” “ก็ใช่น่ะสิ แล้วฉันต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายถาม...นายบุกรุกบ้านคนอื่น ทำลายข้าวของฉันเสียหายแบบนี้ คงอยากไปนอนเล่นซังเตสักสองสามวันใช่มั้ย!” “แล้วเธอ... อยากตายนักใช่มั้ย ถึงได้ขว้างหนังสือพิมพ์ใส่หัวฉันสองวันติดน่ะ!”
เจ้าสาวนิรนาม – แรกอรุณเขาฝันสวาทถึงผู้หญิงคนนี้มาสามปีเต็ม ทั้งทุรนทุราย ทั้งวาบหวาม แต่ก็ไม่มีอยู่จริง จนวันนึง "แสนหวาน" ก็มาปรากฏตัวในฐานะเด็กเส้นของพ่อ เธอยืนยันว่าตัวเองเป็นเมีย แถมเจ้าเด็กอ้วนนี่ก็เป็นลูกของเขา ตกลงเจ้าสาวนิรนามคนนี้เป็นใครกันแน่
ท่านแม่ทัพเจ้าขา…เป็นของข้าเถิดนะเจ้าคะ (นิยายจีนโบราณ) – ฉาฮวาครั้นอุบัติเหตุไม่คาดฝันคร่าชีวิตหญิงสาว ‘ลี่มี่’ นางแบบสาวเซ็กซี่ ซ้ำยังคลั่งไคล้บรรดาแม่ทัพหนุ่มในนิยายจีนโบราณเป็นชีวิตจิตใจจึงได้พรสามประการจากยมโลก ประการแรก...ขอให้ได้ไปอยู่ในยุคโบราณที่พรั่งพร้อมด้วยแม่ทัพหุ่นแซ่บ ประการสอง...ขอให้เป็นสตรีโฉมสะคราญล่มบ้านล่มเมือง และประการสาม...ขอให้เก่งกาจเหนือผู้ใด เมื่อถึงคราวมาจุติยังโลกคู่ขนาน คำอธิษฐานก็สัมฤทธิ์ หญิงสาวได้พบพานแม่ทัพหนุ่มนาม ‘ไป๋เอ้าเทียน’ ทันทีที่ประจักษ์ว่ารูปโฉมหล่อเหลาโดนใจ ปณิธานอันแรงกล้าที่จะจับท่านแม่ทัพเป็นสามีให้จงได้ก็ตามมา
บุปผาไร้กลีบ (นิยายรักจีนโบราณ) – เกาอีซี“จูบไม่ได้เรื่อง จูบน่ะมันต้องแบบนี้” นางบ่นอุบก่อนจะสาธิตอย่างผู้เชี่ยวชาญ กระชากร่างสูงใหญ่ตรงหน้ากดลงพื้น ร่างเล็กตามลงทับเอวหนา ใบหน้ายิ้มอย่างผู้มีชัย ก่อนจะกระแทกลงจูบริมฝีปากหยักแดงนั้นอย่างเร่าร้อน บดเคล้าอย่างดึงดันเอาแต่ใจ ขบกัดริมฝีปากเขาจนห้อเลือด “หยามกันเกินไปแล้วเจ้าจิวฉิง” ชายหนุ่มตวัดร่างเล็กมาอยู่ด้านล่าง ก่อนตัวเขาจะพลิกกลับขึ้นเป็นฝ่ายรุก จับคางมนบีบแน่นจนได้ยินเสียงกรามดังขึ้น
เจ้าสาวเขย่าเตียง (นิยายจีน) – เลี่ยงจินโหยหาไออุ่นของนายท่าน สัมผัสเร่าร้อน รสจูบหวานล้ำ ได้โปรดเถิด...โปรดเติมเต็มเข้ามาในกายข้า ให้ข้าได้เป็นของท่านตลอดไป...
สรวงสุราลัย – ชญากานท์ฉันอาจไม่ใช่คนที่เสียสละเลือดเนื้อเพื่อแผ่นดิน ดั่งเช่นบรรพบุรุษทำกันมา แต่ฉันจะขอเป็นหนึ่งคนที่บอกต่อลูกหลานว่า... ฉันไม่ได้เกิดมาอย่างสมบูรณ์แบบ แต่เพราะฉันมีแผ่นดินที่ฉันรัก เชื่อฉันเถิดว่าไม่มีแผ่นดินใดน่าอยู่เท่าแผ่นดินสยามอีกแล้ว ขอให้ทุกคนจงรักษาแผ่นดินนี้ไว้ ด้วยความรักและความสามัคคี เพราะสยามแห่งนี้... บอบช้ำมามากเพียงพอแล้ว
เล่ห์ณราห์ – นลินธิราสำหรับเขา นางบำเรออย่างเธออาจจะหมดหน้าที่ แต่สำหรับเธอ หน้าที่นั้นยังมีต่อ เพราะสิ่งที่เขาให้ติดตัวมามีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมดบนโลกใบนี้ ‘เลือดเนื้อเชื้อไข’ ของเขาเอง
ลิขิตรักวิวาห์ลวง (นิยายจีน) – หยกขาวมือหนาใหญ่ค่อยๆลูบที่บนตัวของนางตั้งแต่ทรวงอก เมื่อจับและแน่ใจว่านี้คือผ้าคลุมหน้าชายหนุ่มดึงออกทันที จางซือซือก่นด่าเขาในใจถ้าไม่ติดว่าเขาตาบอดนางตบเขาไปแล้ว พรึบ! ภายใต้แสงเทียนนั้น ดวงตานางแทบถลนออกมา เขาหล่อเหลาเกินกว่าจะหาคำมาเปรียบ ดวงหน้าคมคาย คิ้วหนาดุจกระบี่ จมูกโด่งเป็นสันรับกับรูปหน้า ริมฝีปากหนาสีแดง ดวงตากลมโตยิ่งมองยิ่งหลงเสน่ห์ “ซีเอ๋อ เจ้าเห็นหน้าข้าแล้วถึงกับตะลึงเชียวรึ” เซี่ยซิงอี้เอ่ยถามภรรยา
นับแต่นั้นฉันรักเธอ (A Love So Beautiful) (นิยายจีน) – จ้าวเฉียนเฉียนความรักแบบ “หวานใจวัยเด็ก” เป็นแบบไหนกันนะ แต่ความรักของเฉินเสี่ยวซีกับเจียงเฉินเป็นแบบนี้… เขา มีหน้าที่วางมาดเท่ และคอย “แกล้ง” ส่วนเธอก็มีหน้าที่ทำเปิ่น โก๊ะ และคอย “ถูกเขาแกล้ง”
