สุดสวาทซาตาน – ฤๅฝัน
หลังไขกุญแจห้อง ประตูยังไม่ทันเปิดออกจนสุด
หล่อนก็ถูกอ้อมแขนของใครคนหนึ่ง โอบรั้งตัวเข้าไปด้านในและประตูก็ถูกกดล็อกทันที
“คุณเจมี่” ปาริสา ร้องขึ้นเมื่อเห็นแล้วว่าใครที่ทำการอุกอาจกับตัวเอง
“ใช่ ผมเอง” เขาหันมาตอบเสียงลอดไรฟัน
ปาริสาผงะไปเล็กน้อยกับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ระเหยมาจากลมหายใจของเขา
“คุณเมาเหรอ”
หญิงสาวถามเมื่ออ้อมแขนของเขาชักจะรัดร่างหล่อนแน่นขึ้น
แถมปากและจมูกเขาก็ชักจะมาป่ายเปะปะแถวซอกคอให้หล่อนเริ่มใจสั่น
“คุณสนใจด้วยเหรอ”
เสียงเขาที่ถามมาติดประชดจนหล่อนรู้สึกได้
“ปล่อยฉันเถอะ”
หล่อนบอกพร้อมกับพยายามแกะวงแขนของเขาไปด้วย
แต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จเพราะเขายิ่งรัดแน่นขึ้น
ริมฝีปากเขาเริ่มระเรื่อยมาที่พวงแก้มและเข้าใกล้เรียวปากหล่อนขึ้นทุกที
“คุณไปไหนมา”
เขาถามขณะเชยคางหล่อนให้หันมาหา
ยังไม่ทันที่หล่อนจะได้ตอบน้ำเสียงกราดเกรี้ยวของเขาก็เอ่ยขึ้นมาอีก
“ไปกับเขามาใช่มั้ย”
และไม่มีการรอคำตอบอีกเช่นเคยเขาดันร่างหล่อนไปจนติดกับผนัง
