Tag: โมริน

‘มีเพียงความ ‘เสน่หา’ ทว่าไร้ ‘ความรัก’ ในหัวใจ วันที่เธอตัดสินใจเดินออกไป หัวใจที่บอบช้ำดวงนั้น… ก็ไม่เคยหวนกลับมาหาเขาอีกเลย’ “ไม่ได้นะคะ นี่ใกล้เวลามื้อเย็นแล้ว มิ้นท์ต้องไปช่วยงานในครัว เดี๋ยวจะมีคนสงสัยเอาได้” “อย่าลีลาน่า ถอดออกได้แล้วเสื้อผ้าน่ะ ฉันไม่ได้มาแก้ผ้ารอให้เธอสร้างอารมณ์หรอกนะ”

“ฉันเป็นนักโทษของคุณนะ หวังว่าคงจะไม่ได้คิดที่จะ…” มัทนาพูดไม่ออก “หิวมา ฉันก็เอาทั้งนั้นล่ะ” รามีนทร์บอก แต่นั่นหาได้เป็นความจริงไม่ เขาไม่เคยมั่วผู้หญิงคนไหน ถ้าไม่มีระดับจริงๆ เขาคงจะไม่ลากขึ้นเตียงมาปรนเปรอ “แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว” “ฉันไม่ได้จะซื้อเธอ อย่าคิดว่าจะได้แม้แต่เศษสตางค์แดงเดียวกับฉัน อย่างเธอมันผ่านผู้ชายมามากนับไม่ถ้วน แล้วไอ้ที่ไปขายตัวมาเนี่ย เขาจ่ายเธอไหม จ่ายถึงหรือเปล่า หรือว่าเธอ…ยังไงก็ได้ แค่ผู้ชายตกถึงท้อง”

ทันทีที่นับเดือนก้าวขาเข้ามาในบริษัท ปรัชญ์รินทร์ก็เดินเข้ามาขวาง กอดอกจ้องตาเอาเรื่อง “ไปไหนทำไมไม่ยอมกลับบ้าน” นับเดือนเลิกคิ้ว “แค่นี้เหรอคะที่จะถามฉัน” เธอยั่วประสาทเขา แน่นอนล่ะ มันได้ผล เขาโมโหจนมือสั่น “ผมแค่กลัวคุณจะเผลอลืมไป ว่าฐานะตอนนี้ของคุณคือคนของผม จะไปไหนต้องรายงานตลอด “ฉันไม่ใช่นักโทษของคุณ และคุณไม่ใช่เจ้าของวิญญาณฉัน จะไปไหน หรือตายที่ไหนก็เรื่องของฉัน!”