*** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! ***

หนี้พลอยรัก – ลานีน

ความรักที่ทำท่าจะหวาน กลับกลายเป็นยาขม เมื่อ ‘ปารวี’ ถูกเปลี่ยนสถานะจาก (ว่าที่) คนรัก เป็น ‘คนขัดดอก’ ภายใต้อิทธิพลของ ‘พศิน’ นักการเมืองท้องถิ่นและเจ้าของสวนมะยงชิด ‘ลิ้มเชิดชัย’ … “สี่ทุ่มครึ่ง” ริมฝีปากหยักเต็มขยับเปล่งเสียงเล็กน้อย พลางพลิกนาฬิกาตรงข้อมือขึ้นดูเวลาด้วยท่าทีเรียบเฉย


# , , , , , , ,

คุณที่ร้าย – ลานีน

“ฉันสนใจเธอ คืนละเท่าไหร่ หนึ่งหมื่น สองหมื่นหรือสามหมื่น” คณิสรหน้าชา เมื่อถูก หยางเค่อ หยิบยื่นข้อเสนอให้ ราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงกลางคืนที่ค้าบริการเป็นอาชีพ แถมรอยสักเต็มแขนซ้ายยิ่งส่งให้เขาดูเหมือนพวกมาเฟียมีอิทธิพล แต่แล้วสวรรค์ก็เล่นตลก ผลักให้เธอเข้าไปขอรับข้อเสนอนั้นจากเขาเสียเอง


# , , , , , , ,

ดวงใจศิขรินทร์ – ลานีน

‘มีนมีนา’ สถาปนิกสาวตัดสินใจเก็บกระเป๋า หอบใจช้ำรัก ขึ้นเหนือไปทำงานออกแรงในหมู่บ้านเล็กๆ ที่จะพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวในอีกไม่นาน แต่ทั้งที่เธอทุ่มเท ทั้งแรงกายและแรงใจ หัวหน้าหมู่บ้านอย่าง ‘ศิขรินทร์’ กลับคอยจับตามองเธอแทบทุกฝีก้าว ราวกับทำผิดร้ายแรงไว้ หญิงสาวไม่รู้เลยว่า ดวงตาคมดุคู่นั้นไม่ได้คอยมองหาความผิดเธอ แต่หัวใจพ่อม่ายคนนี้อยากเข้าไปชิดใกล้


# , , , , ,

ใจแค้นแสนรัก – ลานีน

ในวันที่เธอหลงรักเขาหัวปักหัวปำ เขากลับใจร้ายใจดำผลักไสเธอสารพัด แต่ในวันที่เธอกำลังจะหมดรัก เขากลับหวนมาด้วยมาดหนุ่มมากเล่ห์ร้ายกาจ “ฉันขอถอนหมั้น ขอให้คุณมีความสุขกับชีวิตที่ไม่มีฉันนะคะ” เป็นนางเอกก็แล้ว เป็นนางร้ายที่คอยตามราวีสาวๆ ในคอลเล็กชันเขาก็แล้ว แต่เขากลับเห็นเธอเป็นเพียงคนเอาแต่ใจที่น่ารำคาญ และสุดท้ายเมื่อเธอตัดบัวไม่เหลือใย เขากลับแพ้พ่ายยอมกลืนน้ำลายตัวเอง จัดฉากสุดเซอร์ไพรส์บนเตียงนอนในเพนต์เฮาส์สุดหรู


# , , , , , ,

ร้อยเล่ห์ใจ – ลานีน

รักสิบปีของผู้บริหารหนุ่มและวิศวกรสาวได้เริ่มต้นขึ้นอย่างจริงจัง ในวันที่ทั้งคู่ต่างสวมแหวนแต่งงานให้กันและเซ็นชื่อในใบทะเบียนสมรส ท่ามกลางสักขีพยานเพื่อประกาศสิทธิ์ทางนิตินัยว่าได้เป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์ หากการแต่งงานกลับไม่ใช่ปลายทาง แต่มันคือการเริ่มต้นชีวิตคู่ของคนสองคนต่างหาก ดังนั้นที่เคยคิดว่าความรักอย่างเดียวก็เพียงพอ ทว่าวันนี้กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น


# , , , , , ,