ดาวน์โหลด Ebook นิยายไทย นิยายจีน นิยายแปล pdf
อ่าน e-book นิยายไทย นิยายแปล นิยายจีน pdf epub
| *** ช่วงนี้มีนิยายที่ถูกนำไปสร้างเป็นละคร / ซีรีส์ / หนัง อะไรบ้าง คลิกดูที่นี่เลยค่ะ / สำหรับใครที่อยากอ่านนิยาย แต่ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดี เรามีฟังก์ชั่นสุ่มนิยายให้ด้วยนะคะ คลิกเลย! *** |
“มะ …หมอ นะ นาย…ทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงเป็นด้วยเหรอ” น่าขำ ฟังแล้วผมอยากหัวเราะดังๆ “ถ้าเธอลืม ฉันย้ำอีกทีก็ได้ว่าฉันเป็นผู้ชาย” ผู้ชายที่พร้อมขย้ำเธอ กลืนลงท้องให้สาสมกับความอัดอั้นที่ทนเก็บกลั้นมานาน
“คุณไม่น่ามาพูดแบบนี้หลังจากยอมให้ผมกอดนะเพลิน แล้วไอ้ข้ออ้างที่ว่าผมเด็กน่ะ พิสูจน์แล้วไม่ใช่เหรอว่าผมไม่เด็ก” สุ้มเสียงนั้นหยันเต็มที่ แววตาที่เคยอ่อนโยนเย็นชาจนฉันใจกระตุก “แค่บอกว่าผมมันแค่เด็กฝึกงาน ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ไม่มีเงินถุงเงินถังผมก็เข้าใจ”
“หมอ…” “ครับ” “หื่นกับคนไข้สาวๆ แบบนี้ตลอดเหรอ” “หืม…” คำถามที่ไม่คิดว่าจะออกจากปากเธอ ทำเอาผมสำลักน้ำลาย จู่ๆ ก็รู้สึกขำ “ถามนี่อยากรู้…หรือ…อยากพิสูจน์ด้วย” “ปัญญาอ่อน” “มีส่วนที่แข็งอยู่นะ อยากจับดูไหม” “คนที่เคยเป็นแค่แฟนกัน เขาไม่ลากกันไปนอนด้วยทุกครั้งที่เจอหน้าหรอกนะ” “ผัวเมีย” เสียงห้าวดุกล่าวแก้ “เถียงสิว่าไม่ใช่”
“นะ…นายจำเรื่องเมื่อคืนได้งั้นเหรอ” ว่านยักไหล่ ขยับอ้อมตัวฉันไปทิ้งตัวลงบนโซฟา ฉันหมุนตัวตาม “ฉันแค่ดื่ม ไม่ได้ความจำเสื่อม” นั่นหมายความว่า เรื่องที่เราทำกัน เขาจำได้ โอ… ใจฉันเต้นรัว เผลอกลั้นหายใจ เกิดความชาไปทั่วร่าง มันบอกไม่ถูกว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน อับอาย กลัว หรือตื่นเต้น
“ผัวทั้งคนนะแม่คู้ณ ช่วยให้ความสำคัญกันมั่ง” คนหน้าไม่อายโวยวายลั่นบ้าน ชนิดไม่คิดถึงหน้าสวยๆ แสนบอบบางของสาวน้อย ป่านนี้คนทั้งไร่คงได้ยินเสียงแหกปากของเขาหมดแล้ว พุดแก้วกัดปาก ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด ตบมือข้างเดียวดังที่ไหน “รึเธอยึดสุภาษิตสมัยใหม่ มีเงินท่วมหัวไม่มีผัวยังได้ คิดงี้ใช่มั้ย เวลาเห็นผู้หญิงพวกนั้นมาเกาะแกะฉัน ถึงได้ไม่สนใจ”
“เป็นเมียฉันไม่ยาก แค่…รับให้ได้ รุกให้เป็น” ‘กรณิการ์’ หน้าร้อนซ่านขึ้นทันที เงยมองหน้าคนพูดแวบหนึ่งก่อนจะก้มหน้างุด หลบสายตาคมนิ่งที่จับจ้องไม่วาง เขาจะจ้องทำไมนักหนา นี่ถ้าเธอเป็นปลากัด เธอคงท้องเพราะสายตาเขาไปแล้วมั้ง ตาหนวดนี่ “คิดอะไร ทำไมแก้มแดง หึ… คิดมาก คิดลึกล่ะสิถึงหน้าแดงแปร๊ด เด็กน้อยเอ๊ย ฉันหมายถึง เวลามีปัญหา ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องหยุมหยิมอะไร เธอต้องรับมันให้ได้ แล้วก็รู้จักใช้สมองในการแก้ปัญหา นั่นคือการรุกให้เป็น”
“ถ้าเธอไม่เปลี่ยนใจฉันจะไม่เกรงใจนะ” กระป๋องเบียร์เย็นเฉียบ แตะลงด้านข้างของแขนเรียวที่เจ้าตัวดันมือกับอกกว้าง เขาเลื่อนมันเบาๆ มาตามลำแขนเข้าหาตัวหญิงสาว ท่ามกลางสายตาจับจ้องมอง เธอมีอาการขนลุก ตัวสั่น ตาเบิกกว้าง
“อ้อ ชอบหนุ่มตี๋” กายหนาขยับเข้าเบียดชิดมากขึ้น แล้ววงแขนกำยำแน่นมัดเนื้อก็วาดมาโอบกอดไหล่ดึงเข้าหาตัว คนตัวเล็กกว่าสะดุ้ง รีบยกมือดัน แต่… ยามที่มือพลาดแตะลงไปบนผิวกายเย็นๆ เธอตัวเกร็งมากขึ้น ภาสยิ้มล้อเลียน เลิกคิ้วยั่วเย้า ไม่นำพาต่อท่าทีแตกตื่น “น่าเสียดายผู้ชายในชีวิตจริงไม่มีเชื้อจีนสักนิดเดียว”
“หล่อแต่ปากจัญไรก็ไม่น่าเอาไปทำพันธุ์ จะใจแตก แรด ร่านยังไง ฉันก็ไม่ได้ไปเอากับใครบนหัวคุณ มาเดือดร้อนไรด้วย ปล่อย!” “ไม่เดือดร้อนสักนิด แต่เสียเวลาดูแลมาหลายปี ถ้าจะถอนทุนคืนสักทีหรือหลายๆ ทีจะเป็นไรไป” *** “มันน่าเกลียด เธอมีผัวแล้ว ท่องจำใส่กะลาหัวเอาไว้ด้วย” “แปลกนะคะ คนเราทุกวันนี้ พวกปากว่าตาขยิบเยอะแยะไปหมด ติโน่นตินี่ วิจารณ์กันอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ชอบ ไม่ดี น่าเกลียด น่าขยะแขยง แต่ลับหลังก็เก็บกลืนคำพูดของตัวเองได้ไม่ละอายปาก” “เธอว่าใครตรีนุช”
“ปล่อย!” “โกรธอะไร หรือเมื่อกี้ทำไม่ถูกใจ” “อ๊าย เด็กบ้า! ถูกใจบ้าบออะไรกัน นายย่ำยีฉัน แล้วจะเอาอะไรอีก” เสียงหวานสั่นร้องแหวเบาๆ ความอับอายฉาบไปทั่วใบหน้าจนร้อนผ่าว ส่วนหนึ่งเพราะ หญิงสาวรู้ตัวดีว่า ในการย่ำยีที่พูดถึง มันมีความสมยอมรวมอยู่ด้วยค่อนข้างมาก… (อั้ยย่ะ!!)
