ดาวน์โหลด Ebook นิยายไทย นิยายจีน นิยายแปล pdf
อ่าน e-book นิยายไทย นิยายแปล นิยายจีน pdf epub
องค์หญิงจากสวรรค์อย่าง ‘เหม่ยหลง’ ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เป็นพระธิดาที่เสด็จพ่อทรงรัก ซ้ำโตมายังต้องพยายามทำให้ผู้ชายรักอีก ซึ่งผู้ชายที่ว่านั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นคู่หมั้นของนางเอง ‘เซี่ยหง’ แม่ทัพหนุ่มแห่งกองทัพทิศปัจฉิม ภายนอกเขาทั้งดุดันและเย็นชา หากภายในกลับแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยน
หวงฝู่เหิงไม่เคยคิดเลยว่าการเลือกพระชายาแบบสุ่มๆ มาคนหนึ่งในวันนั้น จะทำให้เขาได้ครอบครองเพชรเม็ดงามซึ่งมีเบื้องหลังน่ายำเกรงเช่นนางได้ ใจเขาอดยอมรับนับถือสายตาอันแหลมคม(?)ของตนเองไม่ได้จริงๆ คิดแล้วใครล่ะจะโชคดีได้เหมือนเขากัน เพียงแต่ไม่รู้ว่านางจะหวั่นเกรงสมญา “แม่ทัพปีศาจทมิฬ”
เฉินเหวินเค่อ คือองค์ชายใหญ่แห่งแผ่นดินเสวียนเฉิน ป่าเถื่อน ไร้เมตตา อำมหิตผิดมนุษย์ คือคำกล่าวขวัญที่ได้ยินจนชินหู แล้วเหตุใดครั้งนี้เขาที่ทำคุณงามความดีพิทักษ์ชายแดนตะวันออกตลอดสิบปีเต็ม ถึงได้รับรางวัลพระราชทานเป็นการเตะก้นให้ไปอยู่ร่วมจวนกับ เฉินอังหวาง
บางครั้ง…โชคชะตาก็ช่างเล่นตลกเกินไป ต่างคน ต่างแคว้น ต่างอุดมการณ์ ดุจผืนน้ำจรดขอบฟ้าที่ไม่มีวันมาบรรจบกัน ทว่าเมื่อความรักก่อตัว ด้ายแดงแห่งวาสนาพันผูกชะตา หนึ่งบุรุษไร้พ่าย หนึ่งสตรีไร้รัก จึงถลำลึกสู่ห้วงเสน่หาทว่าแฝงเร้นไว้ซึ่งรสชาติฝาดขม
ความรักและความผูกพัน ความในใจที่หลบซ่อนไว้ ทำได้เพียงภาวนา ให้วาสนาลิขิตชะตารัก… “หยาเอ๋อร์” ซือเซียนเห็นนางร้องไห้ก็เรียกขาน “เจ้าเป็นอะไร” “หยาเอ๋อร์เพียงคิดไปว่า ถ้าวันหนึ่งพี่ใหญ่ทำตามสัญญาไม่ได้ พี่ใหญ่ไม่ได้กลับมาหยาเอ๋อร์จะอยู่อย่างไร”
นางเลือกเขาเพียงเพราะหลงรักตั้งแต่พบหน้ากันครั้งแรก นางเลือกเส้นทางนี้ แม้มิได้ตั้งใจให้มันเกิดและรู้ว่าไม่อาจถอยกลับไปแก้ไขมันได้อีก เขาตัดสินใจทิ้งนางไปถึงสามปีเพราะไม่รู้ใจตนเอง ก่อนหวนกลับมาอีกครั้งเพื่อมอบหนังสือหย่าให้กับสตรีที่เขารังเกียจ
เพราะนางฟ้ากับยมทูตแอบรักกัน สวรรค์กับนรกจึงต้องลงทัณฑ์ ให้เวียนว่ายตายเกิดถึงพันภพพันชาติเพื่อพิสูจน์รักนิรันดร์! ในชาติภพสุดท้าย หยูเหวินหยา ต้องคำสาป เกิดมามีรูปโฉมแสนอัปลักษณ์ยิ่ง มิหนำซ้ำยังต้องแต่งให้ เหิงเจี้ยง แม่ทัพใหญ่แห่งแผ่นดินที่ขึ้นชื่อเรื่องความเหี้ยมโหด อีกทั้งยังเมินเฉยและเย็นชาต่อนางผู้เป็นเพียงอนุภรรยา
ปู้ถาน แม่ทัพน้อยผู้นี้เชี่ยวชาญทั้งบุ๋นบู๊ เป็นบุรุษที่องอาจแกล้วกล้า ตลอดระยะเวลาแปดปีที่ดำรงตำแหน่งแม่ทัพเขาได้รับการยกย่องปูนบำเหน็จมากมายจากเบื้องบน ทว่า…ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงอดีต ปู้ถานในวันนี้เป็นเพียงแม่ทัพที่ไร้กำลังพล ซ้ำยังกลายเป็นคนเดินขากะเผลก เอ… ช้าก่อน เขาจำได้ว่าตนเองเคยมีคู่หมั้นตั้งแต่ยังเล็กนี่นา!
เมื่อนางร้ายอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินมังกรอย่าง โหลวชิงลี่ ต้องตายอย่างอนาถากลางกองถ่ายทำภาพยนตร์ แต่วิญญาณไม่ได้ไปนรกหรอสวรรค์อย่างที่เคยได้ยินมากลับมาอยู่ในร่างของ หย่วนเยว่ชิง เด็กสาววัยสิบสี่ บุตรีคนที่สามของเสนาบดีฝ่ายซ้าย ซึ่งนอนสลบไสลถึงสามเดือน หลงมิติมาก็ปวดหัวมากพอแล้ว ยังต้องมาเจอกับบุรุษที่มีผมสีเงินยวงแสนประหลาด แม้แรกพบเธอจะลอบสบถในใจว่า หล่อบัดซบ
นางหลุบตาลง เก็บงำความรู้สึกทั้งหมดไว้ ก่อนที่จะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ นางเลี่ยงที่จะไม่ตอบ และเลือกที่จะกล่าวอย่างห่างเหิน “ขอบคุณนายท่านเจ้าค่ะ ที่ช่วยข้าไว้” นางพยายามดิ้นรนให้หลุดจากอ้อมแขนแกร่ง “เหตุใดจึงใช้วาจาห่างเหินเช่นนี้” ใบหน้าคมดวงตาเข้มจ้องนางไม่วางตา “ข้ากับนายท่านมิเคยรู้จักกันมาก่อน จึงมิสมควร” หึ! เขาแค่นเสียงในลำคอก่อนเอ่ยเสียงเย็น “เพียงผ่านมาไม่กี่ปี เจ้าก็ลืมสามีเก่าแล้วอย่างนั้นรึ!”
นางเป็นสตรีร้ายกาจ หน้าตาดุดัน นิสัยไม่เหมือนใคร ส่วนเขาเป็นถึงโอรสแห่งมังกร ทั้งสูงส่งงามสง่า เป็นที่หมายปองของเหล่าสตรี “ต่อไป ข้าจะไม่ให้ใครเข้าใกล้ท่านอีก ข้าจะฆ่าทิ้งให้หมด” หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าและแววตาดื้อรั้นจนหลี่ซื่อหมินนึกขัน “ข้ารู้ เจ้าเป็นนางมารน้อยของข้า หลงเอ๋อร์” เขากล่าวพลางยกมือขึ้นบิดแก้มนวลนั้นอย่างนึกเอ็นดู “ข้าจะไม่ทนอีกแล้วนะ” “อืม…” “ข้าไม่ได้ล้อท่านเล่น” “ข้ารู้”
