แต้มรักเคียงใจ – กระดาษทรายแก้ว
คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม
คำถามแสนเชยที่ใครได้ยินก็คงพากันหัวเราะ
แต่ไม่ใช่สำหรับ นาวาอากาศตรีธนวรรธน์ นักบินขับไล่แห่งกองทัพอากาศไทย
เพราะเขาเชื่อว่าพรหมลิขิตกำลังส่งพยาบาลสาวชุดขาวมาให้
ในช่วงเวลาและจังหวะที่พอเหมาะพอดี
ก่อนหน้านี้ บัวบุษยา อาจจะไม่เชื่อ
แต่การได้เผชิญหน้ากับเขาโดยไม่คาดคิดหลายครั้งหลายครา เธอก็ต้องเปลี่ยนใจ
เขาหล่อ เท่ แถมยังขี้อ่อย เอาเสน่ห์มาโปรยใส่เธอสุดฤทธิ์
ต่อให้เป็นผู้หญิงใจหินก็คงไม่อาจใจแข็งได้แน่นอน!
“คุณ…ยืนอยู่นานแล้วเหรอคะ”
เสียงที่ถามนั้นแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ
“ก็ทันได้ยินคุณอธิบายว่าผมเซ็กซี่ขนาดไหน”
ริมฝีปากบางเม้มแน่น แก้มเนียนร้อนผ่าวยิ่งกว่าเดิม
‘ขายขี้หน้าไหมยายบัวเอ๊ย!’
“ผมดีใจที่คุณคิดว่าผมเซ็กซี่ แต่ผมยังเซ็กซี่ได้มากกว่านี้อีกนะ โดยเฉพาะเวลาไม่มีอะไรมาปิดบัง”
เขาไม่ได้แค่พูด แต่เขาขยิบตาให้เธอด้วย!
โอ๊ยยย หัวใจเธอเกือบจะวายอยู่แล้ว!
“บัว…”
เสียงทุ้มต่ำห้าวลึกเอ่ยเรียกชื่อเธอ และมันเป็นเสียงที่ทำให้เจ้าของชื่อรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
ดวงตาคมคู่นั้นเป็นประกายแวววาว เขาผละจากจุดที่ยืนอยู่
เดินเข้ามาหาเธออย่างช้าๆ และหยุดก่อนจะถึงตัวเธอเพียงแค่หนึ่งก้าวเท่านั้น
ความสูงที่ต่างกันบังคับให้คนร่างเล็กกว่าต้องช้อนดวงตาขึ้นมอง
“ครั้งที่สามแล้วนะที่เราบังเอิญเจอกัน ตอนนี้คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือยัง”
เชื่อแล้ว! อย่างไม่ต้องสงสัย!
