เสน่หา ณ ผืนทราย – ณัฐณรา
“ไอ้ลูกหมา ไอ้…”
คำสบถเป็นภาษาอังกฤษดังลั่น แถมยังด่ารัวเร็วจนคนฟังแปลแทบไม่ทัน
ราฮีม ย่นคิ้วสีน้ำผึ้งเข้ม ก่อนจะตวัดเอวหญิงสาวแล้วอุ้มลงจากเฮลิคอปเตอร์อย่างง่ายดาย
พอเจ้าหล่นดินรนมากๆ เข้าก็ยกเอวกลมพาดบ่าเสียเลย
“อ๊ายยยยย”
อันตรา ร้องลั่น ผมยาวร่วงลงมาคลุมหน้าที่จ่ออยู่ตรงเอว
ใกล้สะโพกเพรียวของชายหนุ่มอย่างน่าหวาดเสียว คนฤทธิ์มากเตะขาไปมา
จนกระแทกหน้าขาของราฮีมที่กำลังก้าวยาวๆ เขากัดฟันกรอด
“อย่าดิ้นซิ อยากคอหักตายรึยังไง” ตะคอกก่อนจะฟาดมือหนา
บนบั้นท้ายตึงหนั่นแน่นใต้กางเกงยีนส์เนื้อนิ่มแรงๆ ทีหนึ่ง มันได้ผล
ร่างหญิงสาวหยุดดิ้น แต่หยุดแค่สองสามวินาทีพอให้ราฮีมยิ้มอย่างย่ามใจ
ก่อนที่เขาจะต้องร้องโหยหวน เพราะเจ้าหล่อนเกร็งร่างผงกกายขึ้นมา
แล้วใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มจิกผมสีน้ำตาลเข้มของเขาสุดแรง
และดึงจนใบหน้าคมเข้มแหงนหงาย
