บ่วงรักผีเสื้อ (เสน่หาผีเสื้อราตรี) – จรสจันทร์ (ณรมล)
คำก็แก่ สองคำก็คุณอา… ตอกย้ำกันเข้าไป
เอาวะ! ถ้าเป็นโคแก่แล้วได้กินหญ้าอ่อนเนื้อหวานอย่าง รวิชา ล่ะก็…
ไม่ว่าจะเรียกเขาว่าอะไรก็ยอมทั้งนั้น
เพราะสักวันหนึ่ง ภีมพล จะให้เธอหันมาเรียกเขาว่า “ที่รัก” ให้ได้!
เมื่อคาสโนว่าตัวพ่ออย่าง ภีมพล
ที่คิดมาตลอดว่าการมีคู่นั้นเป็นการหาบ่วงมาผูกคอดีๆ นี่เอง
พอถูกขอร้องให้ต้องหมั้นหมายกับสาวน้อยวัยใสข้างบ้าน ที่เคยเอ็นดูไม่ต่างจากน้องสาวแท้ๆ
เขาจึงปฏิเสธกลับไปโดยแทบไม่ต้องคิด
แต่ใครจะรู้เล่าว่าสาวน้อยคนนั้น กับผู้หญิงสิบแปดมงกุฎที่นอนร่วมเตียงเมื่อคืน
หนำซ้ำยังหลบหนีไปได้อย่างลอยนวลจะเป็นคนคนเดียวกัน
งานนี้ทำเอาเจ้าพ่อซุสกลับลำแทบไม่ทัน
แถมต้องเป็นฝ่ายสร้างบ่วงขึ้นมาทั้งผูกทั้งมัด
ไม่ให้เจ้าหล่อนดิ้นหลุดไปไหนได้อีก
สำหรับ รวิชา เมื่อชายหนุ่มข้างบ้าน
ที่เธอลอบมองพฤติกรรมอยู่ทุกคืนมาปรากฏตัวให้เห็นเต็มตา
ซ้ำยังจะกลายเป็นคู่หมั้นพ่วงตำแหน่งผู้ปกครองอีกต่างหาก
งานนี้นอกจากจะเหวอแล้วยังทำเอาเธอช็อกตะลึงไปเลย
แม้เขาจะหล่อ เท่ แถมสมาร์ต แต่ก็เกิดก่อนเธอเป็นรอบ
อีตาผีดิบนั่นแก่คราวน้องพ่อของเธอเลยนะ…ไม่ใช่สเปค รวิชาขอคัดค้าน!
