เรือนไม้สีเบจ – ว.วินิจฉัยกุล
วิญญาณของเรือนไม้สีเบจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับผม
คงจะเป็นเพราะเราเห็นกันมาตั้งแต่เกิด
เราเคยสุขด้วยกันเมื่อครอบครัวยังอยู่พร้อมหน้า…
เคยเหงาด้วยกันเมื่อคนอื่นๆแต่ละคนพากันจากไป…
เมื่อสาวน้อยคนหนึ่งก้าวเข้ามา
เธอก็นำชีวิตชีวามาให้ทั้งผมและเรือนหลังนี้
เธอรักและไม่ทอดทิ้งบ้านเช่นเดียวกับเธอทำกับผม
