ฮูหยินของท่านแม่ทัพ (นิยายจีน) – ฟางซิน
นางเลือกเขาเพียงเพราะหลงรักตั้งแต่พบหน้ากันครั้งแรก
นางเลือกเส้นทางนี้ แม้มิได้ตั้งใจให้มันเกิดและรู้ว่าไม่อาจถอยกลับไปแก้ไขมันได้อีก
เขาตัดสินใจทิ้งนางไปถึงสามปีเพราะไม่รู้ใจตนเอง
ก่อนหวนกลับมาอีกครั้งเพื่อมอบหนังสือหย่าให้กับสตรีที่เขารังเกียจ
มารดาเถอะ! ในเมื่อเขาต้องการหย่านางกลับไม่ยินยอม
เวลานี้เขาไม่อยากหย่าแต่นางกลับคิดจะมอบหนังสือหย่าให้กับเขา
ช่างเป็นภรรยาที่อวดดีเกินไปแล้ว
เป็นเขา! หลันลี่ถัง โมโหจนอยากหลั่งน้ำตาออกมา
ความโกรธเกรี้ยวทำให้นางลืมสิ้นแม้กระทั่งริมฝีปากที่ยังบวมเจ่อ
ถึงกับเผลอเม้มริมฝีปากแน่น
ในใจนึกเข่นเขี้ยวจนอยากจับโจรเฒ่าราคะผู้นั้นมาถลกหนังป่นกระดูก
หลิ่งซาน! เจ้าคนสารเลว โจรเฒ่าราคะ มิน่าเล่านางถึงได้ฝันประหลาด
หนำซ้ำพอตื่นขึ้นมาก็พบว่าริมฝีปากของนางเจ่อบวมราวกับถูกมดร้อยตัวรุมกัดในคราเดียว
ไม่สิ! เป็นนางที่ถูกเฒ่าราคะผู้นั้นลอบกัดปากต่างหากเล่า!
กำปั้นเล็กคว้าอากาศแล้วทุบรัวๆ ลงบนร่องรอยอันยับย่น
ในใจนึกขุ่นเคืองแต่ก็พาลนึกโกรธตนเองที่เผลอไผลไปกับคนเจ้าเล่ห์
อีกทั้งยังเผลอปล่อยอารมณ์หลงเตลิดไปกับความช่ำชองของเขา
ช่างเถอะ ตีฆ้องร้องป่าวให้ผู้อื่นรู้มีแต่จะสร้างความอับอาย
ถ้าอยากรู้ให้แน่ชัดคงมีแต่ต้องพิสูจน์
หากอยากจะจับโจรก็ต้องจับหัวหน้าโจรให้ได้เสียก่อน
เช่นนั้น คืนนี้นางจะดักจับหัวหน้าโจร!
ดวงตาคมสีรัตติกาลเหลือบมองผ่านช่องหน้าต่างที่เปิดแง้มเอาไว้ราวกับกำลังล่อโจร
มุมปากของเขากระตุกยกสูงจนเกิดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่จุดวาบขึ้นในแววตาคมปลาบ
ทั้งที่รู้ว่าเขาต้องมาแน่ นางยังกล้าเปิดแง้มหน้าต่างเอาไว้
คาดว่าคงคิดจะใช้โอกาสนี้เพื่อจู่โจมเขาอย่างฉับพลันกระมัง
“เด็กโง่!”
อันที่จริงเขารู้ว่านางสามารถใช้เข็มเงินได้อย่างคล่องแคล่ว
แต่ไม่คิดว่านางจะใช้อุบายล่อเด็กด้วยขนมราคาไม่กี่อีแปะ นับว่ายังง่ายไป!
