หวน(หา)พารัก – อักษราภัค
“ห้ามรักฉัน”
“ห้ามเผลอท้องเป็นอันขาด”
นั่นคือข้อตกลงที่ วรชิต กำชับกับ ลันตา
ก่อนที่เธอจะกลายเป็นผู้หญิงของเขา
“ข้อสุดท้าย ห้ามท้อง”
ลันตาวางกระดาษทันทีที่เขาพูดข้อสุดท้ายจบ
“แล้วถ้าเราพลาดมีอะไรกัน ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ จะเป็นยังไงคะ”
“เอาออกสถานเดียว ห้ามมีเด็กเป็นภาระฉัน”
“ลันอาจจะเลี้ยงเขาได้”
เธอเถียงเสียงเครือ หากชายหนุ่มโบกมือไม่เห็นด้วย
“เธอจะเลี้ยงเขาได้ยังไง ในเมื่อทุกวันนี้คนที่เลี้ยงเธอคือฉัน”
และเหตุผลนี้เองทำให้ลันตาสงบลง ด้วยสิ่งที่เขาพูดออกมาถูกทุกอย่าง
ตอนนี้เธอยังลำบากให้เขาส่งเสียเลี้ยงดูอยู่เลย
แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนไปเลี้ยงเด็กอีก
