หลินซูเหยา เล่ม 1-2 (นิยายจีน) – เหม่ยเหม่ย
Link ดาวน์โหลด หลินซูเหยา เล่ม 1 | เล่ม 2
หลินซูเหยา เล่ม 1
กรรณิการ์ หญิงสาวชาวไทยหลุดเข้ามาอาศัยอยู่ในร่างของ หลินซูเหยา
ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเศษสวะแห่งแคว้น ถึงจะเป็นว่าที่พระชายาของ หานเจิ้นหยาง
รูปกายงดงามแล้วอย่างไร ในเมื่อหาได้มีความสามารถเฉกเช่นบุคคลอื่น
แต่! ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป ความอัปยศ ความอับอายจะกลายเป็นเพียงอดีต
เพราะผู้หญิงหัวใจแกร่งในร่างใหม่กำลังจะลุกขึ้นสู้ ฝ่าฟันถ้อยคำเหยียดหยาม
แล้วทำให้คนทั่วแคว้นหันมาคารวะเธอในฐานะจอมนาง
ผู้ฉลาดปราดเปรื่องคู่ควรกับชินอ๋องแคว้นเว่ย!
“ขอข้าได้กอดเจ้าสักนิดเถอะนะ”
หานเจิ้นหยางเอ่ยเบาๆ ข้างๆ ใบหู โดยไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายเอ่ยปฏิเสธ
“ท่านเป็นอะไรหรือไม่เจ้าคะ”
หลินซูเหยาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ข้าหาได้เป็นอะไรไม่…แต่เดี๋ยวเราก็ต้องแยกกันแล้ว
ครานี้ข้าคงไม่สามารถหาเรื่องออกมาแอบพบกับเจ้าได้อีก”
“หากเป็นเช่นนั้น ท่านก็รีบจัดการธุระให้เสร็จสิเจ้าคะ”
หลินซูเหยาเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มๆ พร้อมกับตบหลังมือที่โอบกอดเธออยู่เบาๆ
“เจ้าจะรอข้า?” หานเจิ้นหยางเอ่ยถาม
“เจ้าค่ะ…ข้าจะรอวันที่ได้พบกับท่านอีกครั้ง”
หลินซูเหยา เล่ม 2
เมื่อบุคคลลึกลับที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด
กลับกลายเป็นคนใกล้ตัวที่เคารพรักและไว้วางใจ
การฟื้นคืนชีพสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ในตำนานเพราะหวังจะครอบครองพื้นที่สี่แคว้น
ให้ตกอยู่ในเงื้อมมือของคนชั่ว ทำให้ หลินซูเหยา โดนพลังด้านมืดเข้าครอบงำ
หานเจิ้นหยาง เพียงคนเดียวที่ต้องรับศึกสองด้าน
ด้านหนึ่งเป็นสัตว์ร้ายที่จะต้องกำจัด ส่วนอีกด้านหนึ่งก็คือหญิงสาว
อันเป็นที่รักที่เขาต้องนำพาให้นางหลุดพ้น ความกดดันที่แบกรับไว้
ระหว่างความปลอดภัยของคนทั่วทั้งแคว้นและชีวิตของสตรีอันเป็นที่รัก
เสมือนเป็นบททดสอบที่ว่า… ไม่ผ่านอุปสรรคและความยากลำบาก
แล้วจะพบกับสิ่งที่งดงามได้อย่างไร
“ข้าคิดว่าช่วงเวลานี้นั้น แม้โลกจะมืดมิด แต่ก็ยังมีประกายแสงสว่าง
จากดวงดาวและพระจันทร์ เฉกเช่นเดียวกับตัวข้า ที่แม้ทุกสิ่งจะมืดมนไปทั้งหมด
แต่ภายในใจของข้าก็ยังคงมีประกายแสงแห่งความหวัง”
หานเจิ้นหยางก้มมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน
“เหยาเหยาของเปิ่นหวางเป็นสตรีที่ไม่มีผู้ใดเหมือน”
มือหนาเอื้อมไปจับมือของร่างบางมากุมไว้ในมือของตน
“เจ้ารู้หรือไม่ว่า นับตั้งแต่วันที่เปิ่นหวางได้พบเจอเจ้า สายตาของเปิ่นหวาง
ก็ไม่สามารถมองสตรีอื่นได้ อีกทั้งหัวใจของเปิ่นหวางที่ด้านชา
และปิดตายมาแสนนานนับตั้งแต่สูญเสียพระบิดาและพระมารดาไป
มันถูกทำให้มีชีวิตชีวาอีกครั้งเมื่อได้พบเจอเจ้า”
หลินซูเหยานึกย้อนเหตุการณ์ต่างๆ นับตั้งแต่วันที่เธอเข้ามาอยู่ในที่แห่งนี้เป็นครั้งแรก
เพียงคำพูดหวานหู คงไม่เท่ากับการกระทำที่ท่านอ๋องผู้นี้
แสดงออกให้เธอเห็นมาโดยตลอด และไม่เคยมีเงื่อนไขใดๆ
แม้แต่ผู้ชายในยุคที่เธอจากมา จะหาคนเช่นนี้ได้ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก
ครั้นเห็นหญิงสาวไม่เอ่ยตอบ มีเพียงรอยยิ้มงดงามประดับใบหน้า
จึงถือโอกาสนี้โอบกอดนางจากด้านหลัง และเขากลับอดที่จะยิ้มกว้างออกมาไม่ได้
เพราะดูเหมือนว่านางจะไม่ขัดขืนและเปิดใจยอมรับเขาเสียที
“เปิ่นหวางจะดูแลเจ้าให้ดีที่สุด เหยาเหยา”
“ข้าเชื่อเจ้าค่ะว่าท่านอ๋องต้องดูแลข้าอย่างดีแน่นอน”
ฟอด…
หานเจิ้นหยางจดจมูกโด่งเป็นสันลงบนแก้มนวลอย่างไม่รอช้า
“ตอนนี้เหยาเหยาของเปิ่นหวางกลายเป็นสตรีเรียบร้อยไปเสียแล้ว”
ชายหนุ่มอดที่จะหยอกเย้าไม่ได้
