วิวาห์กะเทาะรัก – มนต์จันทร์
วันแรกของการเปลี่ยนสถานะจาก ‘โสด’ เป็น ‘สมรส’ ช่างเป็นอะไรที่น่าจดจำ
ดูสิ! เจ้าบ่าวยืนกอดอกมองมาตาเขียวเชียว
คนที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนุ่มอย่างไม่ใคร่จะสนใจนัก
พรพระพาย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข่าวสาร
บนหน้าฟีดข่าวแอปพลิเคชันเฟซบุ๊กเพื่อฆ่าเวลา
“ใครอนุญาตให้เธอพาสมุนเข้ามาสุมหัวในห้องนอนฉัน”
เจ้าของตุ๊กตาเน่าช้อนตาขึ้นมองเล็กน้อย
“อะไร?”
เธอไม่เข้าใจว่า รัชชานนท์ หมายถึงอะไร
“เก็บพวกตุ๊กตาเน่าๆ ของเธอออกไปเตียงฉัน!”
เสียงเข้มสั่งเฉียบขาด
ถ้าเป็นคนอื่นคงร้องไห้หอบตุ๊กตาแสนมุ้งมิ้งวิ่งออกจากห้องหอไปแล้ว
แต่เธอ..
“ไม่! นี่ก็เตียงหนูเหมือนกัน ถ้าไม่พอใจ เชิญไสหัวไปนอนที่อื่น”
อื้อฮือ! คืนแรกของการเข้าหอ ทำไมมันบัดซบอย่างนี้วะ
สเปคสาวในฝันของเขาต้องเป็นผู้ใหญ่ นิ่ง เงียบ เฉียบ และเก่ง
ไม่ใช่เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม มีสมบัติเป็นตุ๊กตาเน่า
ที่มองยังไงก็ไม่เห็นถึงความน่ารักของมันสักนิด
ทั้งขาดทั้งเก่า แหล่งสะสมเชื้อโรคชัดๆ!
เขาจ้องหน้าเจ้าสาวที่อายุน้อยกว่าเกินหนึ่งรอบ
“อย่าท้าทายอำนาจฉัน!”
ปากอิ่มเบะอย่างไม่เกรงกลัว
“อำนาจ อำนาจอะไร? ทำไม.. พี่จะปล้ำหนูเหรอ”
ดวงตากลมโตฉายแวววิบวับ แมวยั่วสวาทเข้าประทับร่างเจ้าสาวป้ายแดง
“เอาสิคะ หนูชอบ อยากได้อยากโดนอะ”
ดวงตาคมแข็งกร้าว เขาจ้องเธอราวกับอยากจะฆ่าให้ตายเสียเดียวนั้น
“ฉันไม่เคยคิดจะเอาเด็กแบบเธอมาทำเมีย จำไว้!”
