นิยายจีนชุด ลิขิตรักข้ามกาลเวลา – ซินเหมย
นิยายจีนชุด ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ประกอบด้วย : ลิขิตรักข้ามกาลเวลา | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ภาค 2 (ตอนลิขิตรัก) | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน นาวาลิขิตรัก | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน หอมบุปผา (ลูกสาวอ๋องกุ้ย+ยิปซี) | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน หอมอาชาไนย (ลูกชายอ๋องกุ้ย+ยิปซี) |
ลิขิตรักข้ามกาลเวลา
‘ที่นี่ที่ไหนทำไมที่นี่มีแต่คนแต่งตัวแปลกๆ แล้วทำไมพวกเขาถึงมองเธอแบบนั้นล่ะ
เธอกำลังจะขึ้นเครื่องกลับเมืองไทยนี่นา แล้วเพื่อนๆของเธอหายไปไหนหมดแล้ว’
พุทธิญา นึกสงสัยยกมือขึ้นคลึงขมับเพื่อลดอาการปวดศีรษะ แล้วหันหลังกลับไปมองหาเพื่อนทั้งสาม…
แต่…ไร้วี่แววโดยสิ้นเชิง รอบตัวมีแต่คนแปลกหน้าที่แต่งตัวแปลกตา แล้วเพื่อนของเธอไปไหนกันหมดล่ะ…
เพียงแค่เห็นใบหน้าซีดเซียวไร้สติของนาง
ความรู้สึกอย่างหนึ่งก็วิ่งชนเข้ามาในใจของ กุ้ยหย่งหมิง อย่างจัง
เขาออกคำสั่งให้องครักษ์คู่ใจนำตัวนางขึ้นเกี้ยวกลับคฤหาสน์ไปด้วย ระหว่างทางเขาทะนุถนอมนาง
และโอบประคองไว้ในอ้อมอกอย่างดี ‘งามไร้ที่ติจริงๆ’ เขากระตุกยิ้มที่มุมปาก
ขณะใช้สายตาสำรวจทั่วเรือนร่างของนางด้วยความพอใจ…
เขาเหลือบสายตามองแก้มบางที่อยู่ไม่ห่างจากปาก
จมูกน้อยๆของเธอคลอเคลียอยู่ที่ลำคอของเขาเมื่อก้าวเดิน
เขาไม่คิดให้เสียเวลาลดฝีเท้าในการเดินให้ช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้
แล้วคิดกำไรด้วยการจูบมุมปากและหอมแก้มของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย
แต่ก็แผ่วเบานุ่มนวลเพราะไม่อยากทำให้เธอตื่นจนเสียโอกาส
มือไม้ก็ลูบไล้ความนุ่มเนียนจนลื่นมือของผิวแท้ที่มีเพียงผ้าผืนน้อยปิดกั้นไว้
“สตรีขี้เมามันไม่งาม แต่ข้าก็ชอบถ้าเป็นเจ้า”
เขาพึมพำชิดริมฝีปากอวบอิ่มของเธอก่อนประทับจูบลงไปแนบแน่น
เมื่อวางร่างของหญิงสาวลงบนเตียงเรียบร้อยแล้ว…
ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ภาค 2 (ตอนลิขิตรัก)
กุ้ยหย่งหมิง – กุ้ยถิง
ความรักที่มีต่อกันมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง
แต่บางครั้งความหึงหวงก็ทำให้ความรักสั่นคลอน
โต้วฉือ – เสี่ยวซิง
ความรักที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นได้เพราะไม่เคยมีใจให้กันมาก่อน
แต่มันอาจจะเกิดขึ้นถ้าได้คุยกันสักครั้ง
อี่เฉิน – เสี่ยวหลัน
ความรักที่ถูกจับคลุมถุงชนแต่โดนใจฝ่ายชายอย่างแรง
คนกะล่อนแบบเขาจะเป็นยังไงเมื่อได้แต่งงานกับคนที่ตนแอบรัก
ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน นาวาลิขิตรัก
เพราะความรักปักใจอย่างโง่งม ทำให้สาวน้อยที่เพิ่งผ่านวัยปักปิ่นมาได้ไม่นาน
ยอมทิ้งแผ่นดินเกิดตามชายหนุ่มชาวตะวันตกผู้นั้นไป
ภายในเรือสินค้าอันกว้างใหญ่ที่ล่องอยู่กลางสายน้ำ
นางอาศัยการปลอมตัวเป็นชายหนุ่มอำพรางตัวตนที่แท้จริงเอาไว้
แต่นางเป็นเพียงหญิงสาวตัวเล็กๆ นางหนึ่งที่มีใจรักมั่น
ซ้ำยังถูกเขาเลือกให้ไปรับใช้อย่างใกล้ชิด ถูกกลั่นแกล้งอยู่บ่อยครั้ง
จะหยิบจะจับอะไรก็ถูกดวงตาสีฟ้าอมเขียวจ้องมองอยู่ตลอดเวลา
เขาทำแบบนั้นทำไม รู้ไหมว่ามันทำให้นางหวั่นไหว
“ถ้าอย่างนั้นก็รีบรักษาข้าเถิด ข้าร้อนรุ่มไปทั้งตัวแล้วตอนนี้”
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็จงทำตัวให้สบาย อย่าขัดใจข้า
รู้สึกอยากทำอะไรก็ทำออกมาไม่ต้องเก็บกลั้นไว้
ข้าจะช่วยถ่ายเทความรุ่มร้อนออกจากตัวให้เร็วที่สุด
ไม่เกินสองเค่อเจ้าจะรู้สึกโล่งสบายเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เชียวแหละ”
ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน หอมบุปผา (ลูกสาวอ๋องกุ้ย+ยิปซี)
“ข้ายอมเป็นบุรุษไร้ศักดิ์ศรี เพราะบุปผาดอกนี้หอมเย้ายวนใจข้าเหลือเกิน”
“หมอหลวงบอกว่าบาดแผลของข้าหายดีแล้ว สามารถใช้แรงได้แล้วแต่อย่าหักโหมมากนัก”
“แล้วอย่างไรเล่า จะมาใช้แรงอะไรกับข้า ข้าไม่เป็นเพลงยุทธ์หรอกนะ”
เขาอยากจะหัวเราะกับความคิดไร้เดียงสาของนาง
“ถ้าข้าอยากจะฝึกยุทธ์ ข้าคงไม่หาเจ้าที่เตียงแบบนี้หรอก
ข้าอยากทำอย่างอื่นที่สำคัญกว่าการฝึกยุทธ์กับเจ้าต่างหาก”
“ท่าน… ท่าน.. ต้องการให้ข้าไปเรียกส่านเตี้ยนให้หรือไม่”
เสียงของนางสั่นสะท้านเมื่อเดาเจตนาของเขาออก
“อย่านอกเรื่องสิเป่าเป้ย”
“ท่านก็อย่าแกล้งข้าสิ”
“ข้าไม่ได้แกล้ง ข้าปรารถนาเจ้าจากใจจริง ยอมเป็นของข้าเถิดนะเป่าเป้ย”
เขากระซิบขอเสียงสั่นพร่าที่ข้างหูนาง
ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน หอมอาชาไนย (ลูกชายอ๋องกุ้ย+ยิปซี)
บุรุษใดไหนเล่า จะปลุกเร้าเสน่หา
บุรุษใดไหนเล่า จะปลุกเร้ากามา
บุรุษใดไหนเล่า ก็ไม่เท่า ‘กุ้ยหย่งเฟิง’
“ช่วยข้าด้วย”
เสียงร้องขอความช่วยเหลือทำให้หญิงสาวที่กำลังหน้านิ่วเพ่งมองไปที่หน้ากระท่อมของตน..
ใครคนหนึ่งที่นั่งเอามือทาบหน้าอกอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ทำให้หัวใจของนางเต้นระรัว
ก่อนจะรีบก้าวเท้าถี่เข้าไปหาเขา
“คุณชาย!”
“ช่วยข้าด้วยจำปี”
“ท่านบาดเจ็บเหรอเจ้าคะ”
หญิงสาวถอดตะกร้าสานออกจากหลังแล้วรีบนั่งลงใกล้ๆ ด้วยความห่วงใย
“อือ ขอมือหน่อย”
หย่งเฟิงร้องขอด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“ไหล่ด้วยไหล่”
แล้วซบหน้ากับไหล่บอบบางที่รีบเอียงมาให้
“ข้าไม่ไหวแล้วจำปี”
“ข้าจะไปตามคนมาช่วยนะเจ้าค่ะ”
หญิงสาวพูดเสียงสั่นเครือด้วยความห่วงใยระคนตกใจ
“อย่าไปนะ ข้าหน้ามืด มองอะไรก็เป็นคลื่นไปหมด ขอข้านอนพักสักหน่อยนะ”
แล้วคนตัวโตก็รีบเอนตัวลงนอนบนตักของนางให้หายคิดถึงเสียเลย
“คุณชาย”
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นถ้าอยากให้ข้าหายดี”
มือใหญ่ของคนที่นอนหนุนตักโอบรัดเอวคอดกิ่ว
“ข้าคิดถึงเจ้า อย่าทิ้งข้าไปไหนนะ”
นิยายจีนชุด ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ประกอบด้วย : ลิขิตรักข้ามกาลเวลา | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ภาค 2 (ตอนลิขิตรัก) | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน นาวาลิขิตรัก | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน หอมบุปผา (ลูกสาวอ๋องกุ้ย+ยิปซี) | ลิขิตรักข้ามกาลเวลา ตอน หอมอาชาไนย (ลูกชายอ๋องกุ้ย+ยิปซี) |
