ลมซ่อนรัก – นราเกตต์
เขาเป็นหมอ ส่วนเธอเป็นอดีตสาวเมืองกรุงที่กลับมาตายรังบ้านนอก
“แต่งงานกับผมได้ไหมภัทริน”
“ไม่” หญิงสาวกระชากเสียงตอบทันที “ทำไมฉันต้องแต่งงานกับคุณด้วยฮึ”
กระถดหนีห่างเขาออกไปอีกสองศอกขู่ฟ่อราวแมวเจอหมา
“เพราะว่ามันเป็นข้อเสนอที่คุณไม่มีวันเสียเปรียบ”
“แต่งงานกันมีตรงไหนที่ผู้หญิงไม่เป็นฝ่ายเสียเปรียบยะ ถึงฉันร้อนเงินแต่ก็ไม่ได้ขายXXXนะ”
ปราณนต์เกากกหู ทำหน้ายุ่ง “มันคนละเรื่องกันเลย”
“เหมือนๆ กันแหละ” ภัทรินกอดอก
“ถ้าฉันต้องเป็นของคุณ แล้วรับเงินมา คงไม่ต่างอะไรกันสักนิดเดียว”
คำพูดขึงขังของเธอ กลับเรียกเสียงหัวเราะออกมาจากลำคอของคนตัวใหญ่
ได้ยินเสียงลมหายใจพ่นพรืดออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่
“หัวเราะอะไรไม่ทราบ ไหนคุณบอกว่าพูดจริงจัง แล้วหัวเราะทำไม” …ฉุนขาดแล้วนะว้อย
“ผมยังพูดไม่ครบถ้วน คุณก็รีบตีโพยตีพายไปเป็นตุเป็นตะแล้ว”
ดวงตาภายใต้คิ้วคมเข้มพราวอาการขำ
“ถ้าแต่งงานกัน สาบานว่าจะไม่แตะต้องเลยนะคุณภรรยา”
ภัทรินรับรู้แค่ ถ้าแต่งงานกับเขาเธอจะได้เงินมาชดใช้หนี้ ไม่มีดอกเบี้ย ไม่จำกัดระยะเวลาใช้คืน
หากหมดหนี้สินเมื่อไรเท่ากับสิ้นสุดพันธะสัญญาต่อกัน ทั้งคู่สามารถเลิกร้างจากไปตามทางของตนเอง
เพราะเหตุนี้จึงไม่มีเรื่องพฤตินัยเข้ามาเกี่ยวข้องเป็นเพียงแค่สมรสลวง
สำหรับปราณนต์ได้ประโยชน์จากการยื้อเวลา แต่เธอตอนนี้ไม่เหลือเวลาให้ผัดผ่อนอีกต่อไปแล้ว…
“ผมจะดูแลอย่างดี ไม่มีวันทอดทิ้งหรือออกนอกลู่นอกทางใดๆ ตลอดระยะเวลา
ที่ยังได้ชื่อว่าเป็นสามีภรรยากัน จนกว่าคุณเป็นฝ่ายบอกว่าเลิกร้าง แล้วผมจะปล่อยคุณไป”
เขากระซิบในความเงียบ
“ว่ายังไง อยากแต่งงานกับผมไหม…”
ชั่วอึดใจที่คำตอบจากหญิงสาวเสมือนเนิ่นนานเป็นนิรันดร์
