รักเกินรั้ง – ดากานดา (อัคนียา)
‘เซ็กซ์เป็นเรื่องแปลกใหม่ รสชาติที่ได้ไม่ต่างอะไร
กับคนไข้ที่ได้กินของแสลง มีความสุขแต่ไม่ถูกโรค’
“ถ้านายคิดจะจริงจังกับใครสักคนจริงๆ
อย่างน้อยๆ นายต้องมีความมั่นคงให้เธอเห็น”
ม่อนกระตุกยิ้ม มีเสียงเหมือนเขาหัวเราะหรือเยาะดังลอดลำคอออกมา
“คุณไม่น่ามาพูดแบบนี้หลังจากยอมให้ผมกอดนะเพลิน
แล้วไอ้ข้ออ้างที่ว่าผมเด็กน่ะ พิสูจน์แล้วไม่ใช่เหรอว่าผมไม่เด็ก”
สุ้มเสียงนั้นหยันเต็มที่ แววตาที่เคยอ่อนโยนเย็นชาจนฉันใจกระตุก
“แค่บอกว่าผมมันแค่เด็กฝึกงาน ไม่มีบ้าน
ไม่มีรถ ไม่มีเงินถุงเงินถังผมก็เข้าใจ”
“ผ่านมาห้าปี มีประสบการณ์เพิ่มเติมแค่ไหนครับ”
“นาย?”
“ที่ถาม ผมจะได้จัดการถูกว่า เราจะเริ่มกันแบบซอฟต์ๆ
นุ่มนวลตามสไตล์สาวเวอร์จินหรือเอาแบบแอดวานซ์ฮาร์ดคอกันไปเลย”
“…”
“อ้อ ผมลืมไป จะเวอร์จินได้ไงในเมื่อผมเป็นคนเอามันไปจากคุณเอง
งั้นสรุป เอาแบบแอดวานซ์นะครับ”
