ยอดร้าย ยอดรัก – ปัณณา
ตัณหาราคะของใครบางคน ได้ชักนำให้ใครหลายๆคนมาเจอกัน
เมื่อตะวันดวงร้าย ได้โคจรมาพบกับทะเลทรายแสนอบอุ่น ความหวานละมุนจึงบังเกิดขึ้น
ท่ามกลางปัญหามากมาย ตัววายร้ายที่ไม่เคยรู้จักกับคำแพ้ มีหรือจะยอมถอย…
แต่เรื่องบางเรื่องก็ยิ่งใหญ่เกินกว่าใครคนใดคนหนึ่งจะก้าวข้ามไปได้
แล้วจะทำอย่างไร เมื่อมีกำแพงที่มองไม่เห็นกางกั้นระหว่างเขากับเธอ
“พรุ่งนี้ฉันจะกลับเมืองไทย”
อาทิตยาเปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากจะคุยกับคนหลงตัวเอง และชอบคิดเองเออเองแบบนี้
“อยู่กับข้าที่นี่ไม่ได้หรือฮายาดที่?”
ชีคนาซ อ้อน…ไม่อยากให้นางจากไปไหน… เขาชินที่ตื่นขึ้นมาได้เจอหน้านางเสียแล้ว
ถ้านางหายหน้าไป เขาจะมีชีวิตอยู่อย่างปกติสุขได้อย่างไร
“พระอาทิตย์สองดวงไม่อาจอยู่บนฟ้าเดียวกันได้หรอก”
คนที่ต้องจากไปบอกพลางถอนหายใจ
“ใครบอกว่าข้าคือพระอาทิตย์ ข้าคือพื้นทรายที่เฝ้ารอพระอาทิตย์อย่างเจ้ามาตั้งนานแล้วต่างหาก”
ชีคนาซอ้อนเสียงหวาน… ให้เขาเป็นอะไรก็ได้ แต่ขอเพียงมีตะวันดวงร้ายคอยส่องแสงอยู่ใกล้ๆแค่นี้ก็พอ
คนถูกอ้อนถอนใจ…
“ท่านก็รู้กฎต่างๆของประเทศท่านเป็นอย่างดี เหตุใดท่านยังคงดื้อดึงเช่นนี้”
“ข้าจะทำลายกฎทุกอย่างที่ขวางทางข้ากับเจ้า… ไม่ว่าอะไรก็ไม่อาจขวางกั้นเราทั้งคู่ได้”
ชีคนาซกล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว… ไม่ว่าเรื่องใดที่ขวางทางนางกับเขา เขาจะทำลายมันให้ราบเป็นหน้ากลอง
