ผูกรักคล้องใจ – ฟ้าน้ำค้าง
ผูก…เงื่อนร้าย รัดรึง ตรึงเพียงกาย
รัก…หรือไร ใคร่รู้ พานห่างเหิน
คล้อง…คาดเกี่ยว เหนี่ยวรั้ง กลัวหมางเมิน
ใจ…ดั่งลม หวนรัก คืนกลับมา
จุดพลิกผันมักเกิดขึ้นได้เสมอ เช่นเดียวกับที่ อภิญญา เคยพลาดพลั้ง
ไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับ กันตภัทร แม้จะตกใจที่เห็นเขากลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง
แต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือหัวใจเธอยินดีล่วงหน้าไปเสียแล้ว
หวังว่า…นอกเหนือจากความรับผิดชอบแล้ว
จะมีความรู้สึกที่เรียกว่า ‘รัก’ นำพาหัวใจของเขากลับมาด้วย!
“ไม่ง้อแล้วเหรอ”
คนที่ได้ยินยังคงมึนงง เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด
“คะ?”
“จะปล่อยให้งอนต่อไปอย่างนี้เหรอ”
คนในอ้อมแขนแกร่งยังคงไม่เข้าใจ เธอจึงค่อยๆ พลิกตัวหันไปหาเขาทั้งที่รู้ว่า…
เธออาจจะตกหลุมที่เขาขุดไว้จนไม่สามารถถอนตัวออกได้ตลอดชีวิต…
“แล้ว…บัวต้องทำยังไง…คุณถึงจะหายโกรธ”
แววตาหวานสบตาเขาแล้วจ้องลึกเข้าไปในนั้นราวกับดำดิ่ง
อยู่ในมหาสมุทรลึกที่หาแสงสว่างที่จะโผล่พ้นน้ำไม่เจอ
ประกายตาของคนเจ้าเล่ห์ดูแวววาววิบวับ หากแต่หญิงสาวมองไม่เห็น
ด้วยความที่ชายหนุ่มอยู่ใกล้เธอมาก อีกทั้งยังมีความมืดบดบัง
“อยากรู้จริงๆ หรือ”
ริมฝีปากร้อนเข้ามาประชิดใกล้จนแทบจะแนบ
ไปกับความนุ่มของผิวปากบาง เขาทำให้เธอร้อนวูบวาบและตกใจไปพร้อมกัน
“ไม่…ไม่อยากรู้แล้ว”
