ปราการล้อมรัก – จรสจันทร์
พีระพล : เราอายุห่างกันตั้งสิบหกปี พี่ว่าแอ้มคิดดูให้ดีจะดีกว่านะ
อินทุภา : พี่พีคิดว่าแอ้มพูดเล่นหรือคะ แอ้มโตแล้วนะไม่ใช่เด็ก ๆ
พีระพล : สำหรับพี่ การคบกันไม่ใช่แค่จูงมือกินข้าวดูหนังนั่งมองตากันหรอกนะ…รู้ใช่ไหมว่าพี่หมายถึงอะไร
อินทุภายิ้มกริ่มพลางขยับตัวเข้าไปใกล้เขาอีกนิดแล้วยื่นหน้าเข้าไปพูดใกล้ ๆ
อินทุภา : ก็เพราะว่ารู้ไงคะ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับพี่พีแล้วละว่า…ยังเตะปี๊บดังอยู่รึเปล่า
เธอคือน้องสาวของอดีตคนรัก หนำซ้ำยังเป็นคนรักที่ทิ้งเขาไปแต่งงานกับชายอื่น
ทั้งที่ไม่อยากสนใจ เพราะเธอช่างเด็กน้อยเหลือเกินในความรู้สึกของเขา
ทว่า…แววตาออดอ้อน กับรอยยิ้มหวานหยดย้อยนั่น
ก็รวมหัวกันมาปั่นป่วนหัวใจเสือยิ้มยากอย่างเขา จนแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ
งานนี้…ใครทำอะไรไว้ มารับผิดชอบโดยด่วน!
เขาคือคนรักเก่าของพี่สาว ในความทรงจำของเธอนั้น เขาคือผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก
รักจริง…ใจดี…ช่างเอาอกเอาใจ…ไม่เจ้าชู้
ดีเสียจนเธอนึกอยากเกิดให้เร็วกว่านี้อีกสักสิบห้าปี
และเมื่อได้มาเจอกันอีกครั้ง แถมเขายัง…โสด
งานนี้…ต่อให้ต้องขุดมารยากี่ร้อยเล่มเกวียน เธอก็จะเข้าไปนั่งอยู่กลางใจเขาให้ได้!
