บ่วงสไบ – ภาคินัย
เบญจมรณา เรื่องราวของความตายที่ไม่ปรารถนา…
ความผิดบาปที่ถูกนำมายัดเยียดให้…ความแค้นที่ฝังแน่นในใจ
แม้ชีวิตมรณาไป…ยังคงต้องการให้มัน ‘ตาย’ ชดใช้กรรม!
ความตายเรื่องที่ ๑ ‘บ่วงสไบ’
มนุษย์เราเกิดมาหาได้มีบุญวาสนาเท่าเทียมกันไม่
ดังเช่น พุดจีบ ลูกของ คุณหลวงนฤเดช ซึ่งมีทุกอย่างตามที่ใจปรารถนา
ผิดกับ แก้ว ลูกเมียทาสที่คุณหลวงหาได้ยอมรับไม่
ความลับที่ไม่เป็นความลับ เป็นสาเหตุให้ นางอิ่ม แม่ของแก้วถูกเฆี่ยนจนตาย
ลูกนางทาสเก็บความแค้นฝังใจ สักวันจะต้องได้ทุกอย่างมาเป็นของตน!
เรื่องอัปรีย์บังเกิด เมื่อ พุดจีบ แอบลักลอบได้เสียกับ นายมิ่ง ทาสชั้นต่ำ
ซ้ำร้าย คุณเทพ ลูกบุญธรรมที่เรียนจบจากเมืองนอก ดันไปคว้าแก้วมาทำเมีย
เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้น สร้างความอับอายมาสู่ครอบครัว จนเกิดโศกนาฏกรรม
พุดจีบโทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุนั้น ก่อนจะพบศพเธอใช้ผ้าสไบผูกคอตายที่ต้นจำปี
วิญญาณของเธอยังวนเวียน บ่วงความแค้นยังพันผูก รอคอยการ ‘สะสาง’
กูจักมิปล่อยวาง ‘ความแค้น’ ที่มึงสร้าง จักต้อง ‘ทวงคืน!’
บ่วงรัก…พันผูก…ปลูกเสน่หา
บ่วงกรรม…ชักพา…มาชิดใกล้
บ่วงเวร…เร่งเร้า…ร้อนดังไฟ
‘บ่วงสไบ’ ผูกเงื่อนตาย…ไว้ที่ ‘มึง!’
