บุพเพทะเลดาว – เจนิส
“อาปิน ลากตัวหมอนั่นออกไป แล้วจัดการสั่งสอนมันด้วยว่า
อย่าได้คิดเสนอหน้ามายุ่งกับเมียฉันอีก”
จบประโยคนั้น คนสั่งก็อุ้ม บัวชมพู ออกมาโดยไม่สนใจว่า
เธอจะขัดขืนหรือทุบตีเขาหนักมือเพียงใด
แผงอกของชายหนุ่มในคืนนี้แกร่งยิ่งกว่าหิน
อีกทั้งหัวใจที่แห้งเหี่ยวมานานของเขา ฉับพลันกลับพลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง
แม้กระทั่ง พอลลีน ที่รีบรุดจะตามมาเจรจาขอตัวน้องสาวคืน
ก็ยังต้องหยุดตัวเองเอาไว้
“กลับไปบอกคุณแม่อรณีว่าผมขอเวลาเคลียร์กับบัว อ้อ ไม่ใช่สิ
ขอเวลาเคลียร์เรื่องยุ่งๆ กับเมียตัวเองซักสองวัน หลังจากนั้น
จะรีบกลับไปจัดการสู่ขอตามประเพณี และไม่ต้องเสียเวลาปฏิเสธนะ
เพราะภายในสองวันนี้ ผมจะทำให้บัวชมพูท้องกลับมาแน่นอน”
คนที่ทั้งรักทั้งโกรธประกาศกร้าวอย่างอหังการ
บัวชมพูได้ยินอย่างนั้นก็นึกโมโห แทบอยากกางกรงเล็บขึ้นข่วนหน้าเขา
แต่ก็ถูกอีกฝ่ายก้มหน้าลงมาขู่ เสียงลอดไรฟัน
“ถ้าคิดว่าการที่อยู่ ๆ เธอก็หายตัวไปเกือบหกเดือน
ยังทำให้ฉันโมโหจนคลั่งไม่พอ จะออกฤทธิ์ออกเดชมาอีกแค่ไหนก็ได้
ยิ่งดื้อเท่าไร ฉันยิ่งมีวิธีลงโทษเธอหนักขึ้นเท่านั้น สำหรับฉัน
โซ่แส้กุญแจมือ ไม่ใช่ของหายากเลย รู้เอาไว้”
พูดจบเขาก็พาหญิงสาวเดินออกมาจากที่นั่นทันที
ท่ามกลางอาการตกตะลึงของทุกคน
