ที่ลับที่รัก – เกี้ยวเกล้า
กฎของ ธร …มีข้อเดียวคือ ห้ามรัก แต่ความรู้สึกนั้นห้ามกันได้จริงๆ นะหรือ
“จะไปด้วยกันไหม หรือว่าคุณเอารถมา”
“พุดไม่ได้เอารถมาค่ะ”
เมื่อเช้านี้เจ้านายให้คนมารับเธอจึงไม่ได้ขับพี่เต่าออกมาบนท้องถนน
ภาธร เอียงคอเล็กน้อยเป็นอันเข้าใจ เท้าก้าวขึ้นไปบนรถ
ในตำแหน่งคนขับ หญิงสาวเองเวลานี้ก็มานั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว
พุดตาน เคยนั่งรถคันนี้อยู่บ้างในเวลาจำเป็นที่คุณวรรณรท
ใช้ให้เธอมาช่วยเขาที่บริษัทแห่งนี้ หญิงสาวเอี้ยวตัวไปดึงเบลต์มาคาด
“เราจะไปไหนกันคะ”
มีคำถาม เพราะไม่รู้ว่าเขาจะพาเธอไปที่ใด
“ที่ลับ”
ภาธรตอบสั้นๆ แล้วสตาร์ตเครื่องยนต์เพื่อขับเคลื่อนรถ
เวลานี้จวนเจียนจะสองทุ่มตรงแล้ว
“ไหนว่าอ่านแล้วครับ”
คนที่เดินเข้ามาซ้อนตัวของพุดตานร้องถาม เขาเองตั้งใจจะมาหาน้ำดื่มเช่นกัน
ไม่คิดว่าพุดตานจะยืนอ่านหนังสืออยู่ตรงนี้ แล้วเลื่อนใบหน้า
ไปเฝ้ามองสิ่งที่หญิงสาวให้ความสนใจ
“ไหนดูซิครับ ว่าพระเอกนางเอกเขาทำอะไรกันอยู่”
สายตาคมกริบไล่อ่านตัวอักษรยังหน้าที่พุดตานอ่านอยู่
ฝ่ายหญิงสาวจึงรีบพับมันเก็บแต่ไม่ทันมือแกร่งที่ห้ามไว้
พวงแก้มจึงแดงปลั่งขึ้น
“อ่อ…”
ภาธรรู้ทันทีว่าทำไมพุดตานถึงยืนเขินอยู่และไม่อยากให้ตนอ่านมัน
มุมปากกดยิ้มลึก ในจังหวะนั้นก็รวบตัวของพุดตานขึ้นไปวางไว้บนเคาน์เตอร์
“คุณธร…”
พุดตานอุทานเบาๆ อัตราการเต้นของหัวใจก็เร็วแรง
เมื่อเขาทำแบบเดียวกันกับพระเอกในนิยายเล่มที่เธอถืออยู่
พระเอกยกตัวนางเอกขึ้นไปบนเคาน์เตอร์แล้วพวกเขาสองคนก็…
พุดตานหน้าร้อนผ่าวขึ้นก่อนได้ยินคำถามต่อมา
“ไหนบอกผมซิครับว่าพระเอกเขาทำอะไรต่อ”
นัยน์ตาของภาธรวาววับขึ้น มีทั้งเสน่ห์และความเจ้าเล่ห์
ฝ่ายพุดตานกัดเม้มปาก เขินอายจนอยากจะหายวับไปกับอากาศ
ก่อนเห็นสายตาเร่งเร้าให้ตอบคำถามจึงกระอ้อมกระแอ้มบอก
“พระเอกจูบนางเอกค่ะ”
