ซาตานชิงรัก – ณิชกานต์
*** เนื้อหาสิบแปดบวกบวกบวก และค่อนข้างรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ***
ความรัก…สิ่งแสนวิเศษที่เขาไม่เคยได้รับจากใคร
แต่…เมื่อปองใจรัก เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง
ถึงแม้…สิ่งที่เขาทำจะได้รับการตอบแทน เป็นความเกลียดชังมากมายจากเธอก็ตาม…
“พี่บอม…”
“พี่บุกต่างหากล่ะ”
หญิงสาวยังไม่ทันจะได้พูดจบชายหนุ่มก็ชิงพูดขึ้นก่อน ด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความสุขที่ยังมิได้จางหายไป
หญิงสาวตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยินประโยคนั้นของชายหนุ่ม เบือนหน้ามามองหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายอย่างตกใจ
ดวงตาคมหวานของเขาเปลี่ยนเป็นคมดุ เหมือนดวงตาอีกคนที่เธอจำได้ดี
เมื่อเขาไม่จำเป็นต้องเสแสร้งแกล้งเล่นละครเป็น ภีมพล พี่ชายของตัวเองอีกต่อไป
ภวิกา รีบยกมือเสยผมนุ่ม ที่ระลงมาปิดหน้าผากกว้างของเขาขึ้นอย่างรวดเร็ว ด้วยมืออันสั่นระริก
ไม่มี…แผลเป็นเล็กๆ เหนือคิ้วด้านซ้ายที่พี่บอมของเธอมี ใบหน้าหล่อเหลานั่นไม่มีรอยแผลเป็นอะไร
ไม่ว่าจะเป็นเหนือคิ้วด้านซ้ายหรือว่าที่ไหนๆ บนใบหน้าหล่อเหลาของเขา
เหมือนสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงบนขั้วหัวใจของเธอ ความโกรธ ความเสียใจปรี่เข้ามาจนตั้งตัวไม่ทัน
‘คุณพระช่วย เขาคือ ภัครดนัย ไม่ใช่ ภีมพล!’
